хро́паць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
хро́паю |
хро́паем |
| 2-я ас. |
хро́паеш |
хро́паеце |
| 3-я ас. |
хро́пае |
хро́паюць |
| Прошлы час |
| м. |
хро́паў |
хро́палі |
| ж. |
хро́пала |
| н. |
хро́пала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
хро́пай |
хро́пайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
хро́паючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
хро́пнуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
хро́пнуся |
хро́пнемся |
| 2-я ас. |
хро́пнешся |
хро́пнецеся |
| 3-я ас. |
хро́пнецца |
хро́пнуцца |
| Прошлы час |
| м. |
хро́пнуўся |
хро́пнуліся |
| ж. |
хро́пнулася |
| н. |
хро́пнулася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
хро́пніся |
хро́пніцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
хро́пнуўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
хро́пнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
хро́пну |
хро́пнем |
| 2-я ас. |
хро́пнеш |
хро́пнеце |
| 3-я ас. |
хро́пне |
хро́пнуць |
| Прошлы час |
| м. |
хро́пнуў |
хро́пнулі |
| ж. |
хро́пнула |
| н. |
хро́пнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
хро́пні |
хро́пніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
хро́пнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
хро́сная
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
хро́сная |
хро́сныя |
| Р. |
хро́снай |
хро́сных |
| Д. |
хро́снай |
хро́сным |
| В. |
хро́сную |
хро́сных |
| Т. |
хро́снай хро́снаю |
хро́снымі |
| М. |
хро́снай |
хро́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
хро́снік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хро́снік |
хро́снікі |
| Р. |
хро́сніка |
хро́снікаў |
| Д. |
хро́сніку |
хро́снікам |
| В. |
хро́сніка |
хро́снікаў |
| Т. |
хро́снікам |
хро́снікамі |
| М. |
хро́сніку |
хро́сніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хро́сніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хро́сніца |
хро́сніцы |
| Р. |
хро́сніцы |
хро́сніц |
| Д. |
хро́сніцы |
хро́сніцам |
| В. |
хро́сніцу |
хро́сніц |
| Т. |
хро́сніцай хро́сніцаю |
хро́сніцамі |
| М. |
хро́сніцы |
хро́сніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хро́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хро́сны |
хро́сная |
хро́снае |
хро́сныя |
| Р. |
хро́снага |
хро́снай хро́снае |
хро́снага |
хро́сных |
| Д. |
хро́снаму |
хро́снай |
хро́снаму |
хро́сным |
| В. |
хро́сны (неадуш.) хро́снага (адуш.) |
хро́сную |
хро́снае |
хро́сныя (неадуш.) хро́сных (адуш.) |
| Т. |
хро́сным |
хро́снай хро́снаю |
хро́сным |
хро́снымі |
| М. |
хро́сным |
хро́снай |
хро́сным |
хро́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хро́сны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| м. |
- |
| Н. |
хро́сны |
хро́сныя |
| Р. |
хро́снага |
хро́сных |
| Д. |
хро́снаму |
хро́сным |
| В. |
хро́снага |
хро́сных |
| Т. |
хро́сным |
хро́снымі |
| М. |
хро́сным |
хро́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
хро́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хро́ст |
хро́сты |
| Р. |
хро́сту |
хро́стаў |
| Д. |
хро́сту |
хро́стам |
| В. |
хро́ст |
хро́сты |
| Т. |
хро́стам |
хро́стамі |
| М. |
хро́сце |
хро́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Хро́ст
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Хро́ст |
| Р. |
Хро́ста |
| Д. |
Хро́сту |
| В. |
Хро́ст |
| Т. |
Хро́стам |
| М. |
Хро́сце |