Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’
аоуыэ

хро́паць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хро́паю хро́паем
2-я ас. хро́паеш хро́паеце
3-я ас. хро́пае хро́паюць
Прошлы час
м. хро́паў хро́палі
ж. хро́пала
н. хро́пала
Загадны лад
2-я ас. хро́пай хро́пайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час хро́паючы

Крыніцы: piskunou2012.

хро́пнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. хро́пнуся хро́пнемся
2-я ас. хро́пнешся хро́пнецеся
3-я ас. хро́пнецца хро́пнуцца
Прошлы час
м. хро́пнуўся хро́пнуліся
ж. хро́пнулася
н. хро́пнулася
Загадны лад
2-я ас. хро́пніся хро́пніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час хро́пнуўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

хро́пнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. хро́пну хро́пнем
2-я ас. хро́пнеш хро́пнеце
3-я ас. хро́пне хро́пнуць
Прошлы час
м. хро́пнуў хро́пнулі
ж. хро́пнула
н. хро́пнула
Загадны лад
2-я ас. хро́пні хро́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час хро́пнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

хро́сная

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. хро́сная хро́сныя
Р. хро́снай хро́сных
Д. хро́снай хро́сным
В. хро́сную хро́сных
Т. хро́снай
хро́снаю		 хро́снымі
М. хро́снай хро́сных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

хро́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хро́снік хро́снікі
Р. хро́сніка хро́снікаў
Д. хро́сніку хро́снікам
В. хро́сніка хро́снікаў
Т. хро́снікам хро́снікамі
М. хро́сніку хро́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хро́сніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хро́сніца хро́сніцы
Р. хро́сніцы хро́сніц
Д. хро́сніцы хро́сніцам
В. хро́сніцу хро́сніц
Т. хро́сніцай
хро́сніцаю		 хро́сніцамі
М. хро́сніцы хро́сніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хро́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хро́сны хро́сная хро́снае хро́сныя
Р. хро́снага хро́снай
хро́снае		 хро́снага хро́сных
Д. хро́снаму хро́снай хро́снаму хро́сным
В. хро́сны (неадуш.)
хро́снага (адуш.)		 хро́сную хро́снае хро́сныя (неадуш.)
хро́сных (адуш.)
Т. хро́сным хро́снай
хро́снаю		 хро́сным хро́снымі
М. хро́сным хро́снай хро́сным хро́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хро́сны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. хро́сны хро́сныя
Р. хро́снага хро́сных
Д. хро́снаму хро́сным
В. хро́снага хро́сных
Т. хро́сным хро́снымі
М. хро́сным хро́сных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хро́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хро́ст хро́сты
Р. хро́сту хро́стаў
Д. хро́сту хро́стам
В. хро́ст хро́сты
Т. хро́стам хро́стамі
М. хро́сце хро́стах

Крыніцы: piskunou2012.

Хро́ст

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Хро́ст
Р. Хро́ста
Д. Хро́сту
В. Хро́ст
Т. Хро́стам
М. Хро́сце