хро́сніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хро́сніца хро́сніцы
Р. хро́сніцы хро́сніц
Д. хро́сніцы хро́сніцам
В. хро́сніцу хро́сніц
Т. хро́сніцай
хро́сніцаю		 хро́сніцамі
М. хро́сніцы хро́сніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)