Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сценапі́сны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сценапі́сны сценапі́сная сценапі́снае сценапі́сныя
Р. сценапі́снага сценапі́снай
сценапі́снае
сценапі́снага сценапі́сных
Д. сценапі́снаму сценапі́снай сценапі́снаму сценапі́сным
В. сценапі́сны (неадуш.)
сценапі́снага (адуш.)
сценапі́сную сценапі́снае сценапі́сныя (неадуш.)
сценапі́сных (адуш.)
Т. сценапі́сным сценапі́снай
сценапі́снаю
сценапі́сным сценапі́снымі
М. сценапі́сным сценапі́снай сценапі́сным сценапі́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сце́начка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сце́начка сце́начкі
Р. сце́начкі сце́начак
Д. сце́начцы сце́начкам
В. сце́начку сце́начкі
Т. сце́начкай
сце́начкаю
сце́начкамі
М. сце́начцы сце́начках

Крыніцы: piskunou2012.

сце́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сце́нка сце́нкі
Р. сце́нкі сце́нак
Д. сце́нцы сце́нкам
В. сце́нку сце́нкі
Т. сце́нкай
сце́нкаю
сце́нкамі
М. сце́нцы сце́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сце́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Сце́нка
Р. Сце́нкі
Д. Сце́нцы
В. Сце́нку
Т. Сце́нкай
Сце́нкаю
М. Сце́нцы

сце́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сце́нны сце́нная сце́ннае сце́нныя
Р. сце́ннага сце́ннай
сце́ннае
сце́ннага сце́нных
Д. сце́ннаму сце́ннай сце́ннаму сце́нным
В. сце́нны (неадуш.)
сце́ннага (адуш.)
сце́нную сце́ннае сце́нныя (неадуш.)
сце́нных (адуш.)
Т. сце́нным сце́ннай
сце́ннаю
сце́нным сце́ннымі
М. сце́нным сце́ннай сце́нным сце́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сце́нь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сце́нь сце́ні
Р. сце́ню сце́няў
Д. сце́ню сце́ням
В. сце́нь сце́ні
Т. сце́нем сце́нямі
М. сце́ні сце́нях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Сценяві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сценяві́чы
Р. Сценяві́ч
Сценяві́чаў
Д. Сценяві́чам
В. Сценяві́чы
Т. Сценяві́чамі
М. Сценяві́чах

сцепанаке́рцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сцепанаке́рцкі сцепанаке́рцкая сцепанаке́рцкае сцепанаке́рцкія
Р. сцепанаке́рцкага сцепанаке́рцкай
сцепанаке́рцкае
сцепанаке́рцкага сцепанаке́рцкіх
Д. сцепанаке́рцкаму сцепанаке́рцкай сцепанаке́рцкаму сцепанаке́рцкім
В. сцепанаке́рцкі (неадуш.)
сцепанаке́рцкага (адуш.)
сцепанаке́рцкую сцепанаке́рцкае сцепанаке́рцкія (неадуш.)
сцепанаке́рцкіх (адуш.)
Т. сцепанаке́рцкім сцепанаке́рцкай
сцепанаке́рцкаю
сцепанаке́рцкім сцепанаке́рцкімі
М. сцепанаке́рцкім сцепанаке́рцкай сцепанаке́рцкім сцепанаке́рцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Сцепано́ў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сцепано́ў
Р. Сцепано́ва
Д. Сцепано́ву
В. Сцепано́ў
Т. Сцепано́вам
М. Сцепано́ве

сцепану́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сцепану́ты сцепану́тая сцепану́тае сцепану́тыя
Р. сцепану́тага сцепану́тай
сцепану́тае
сцепану́тага сцепану́тых
Д. сцепану́таму сцепану́тай сцепану́таму сцепану́тым
В. сцепану́ты
сцепану́тага
сцепану́тую сцепану́тае сцепану́тыя
сцепану́тых
Т. сцепану́тым сцепану́тай
сцепану́таю
сцепану́тым сцепану́тымі
М. сцепану́тым сцепану́тай сцепану́тым сцепану́тых

Крыніцы: dzsl2007.