сценапі́сны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сценапі́сны |
сценапі́сная |
сценапі́снае |
сценапі́сныя |
Р. |
сценапі́снага |
сценапі́снай сценапі́снае |
сценапі́снага |
сценапі́сных |
Д. |
сценапі́снаму |
сценапі́снай |
сценапі́снаму |
сценапі́сным |
В. |
сценапі́сны (неадуш.) сценапі́снага (адуш.) |
сценапі́сную |
сценапі́снае |
сценапі́сныя (неадуш.) сценапі́сных (адуш.) |
Т. |
сценапі́сным |
сценапі́снай сценапі́снаю |
сценапі́сным |
сценапі́снымі |
М. |
сценапі́сным |
сценапі́снай |
сценапі́сным |
сценапі́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сце́начка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сце́начка |
сце́начкі |
Р. |
сце́начкі |
сце́начак |
Д. |
сце́начцы |
сце́начкам |
В. |
сце́начку |
сце́начкі |
Т. |
сце́начкай сце́начкаю |
сце́начкамі |
М. |
сце́начцы |
сце́начках |
Крыніцы:
piskunou2012.
сце́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сце́нка |
сце́нкі |
Р. |
сце́нкі |
сце́нак |
Д. |
сце́нцы |
сце́нкам |
В. |
сце́нку |
сце́нкі |
Т. |
сце́нкай сце́нкаю |
сце́нкамі |
М. |
сце́нцы |
сце́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Сце́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сце́нка |
Р. |
Сце́нкі |
Д. |
Сце́нцы |
В. |
Сце́нку |
Т. |
Сце́нкай Сце́нкаю |
М. |
Сце́нцы |
сце́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сце́нны |
сце́нная |
сце́ннае |
сце́нныя |
Р. |
сце́ннага |
сце́ннай сце́ннае |
сце́ннага |
сце́нных |
Д. |
сце́ннаму |
сце́ннай |
сце́ннаму |
сце́нным |
В. |
сце́нны (неадуш.) сце́ннага (адуш.) |
сце́нную |
сце́ннае |
сце́нныя (неадуш.) сце́нных (адуш.) |
Т. |
сце́нным |
сце́ннай сце́ннаю |
сце́нным |
сце́ннымі |
М. |
сце́нным |
сце́ннай |
сце́нным |
сце́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сце́нь
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сце́нь |
сце́ні |
Р. |
сце́ню |
сце́няў |
Д. |
сце́ню |
сце́ням |
В. |
сце́нь |
сце́ні |
Т. |
сце́нем |
сце́нямі |
М. |
сце́ні |
сце́нях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Сценяві́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Сценяві́чы |
Р. |
Сценяві́ч Сценяві́чаў |
Д. |
Сценяві́чам |
В. |
Сценяві́чы |
Т. |
Сценяві́чамі |
М. |
Сценяві́чах |
Сцепано́ў
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сцепано́ў |
Р. |
Сцепано́ва |
Д. |
Сцепано́ву |
В. |
Сцепано́ў |
Т. |
Сцепано́вам |
М. |
Сцепано́ве |