Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ея

п’я́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. п’я́ны п’я́ная п’я́нае п’я́ныя
Р. п’я́нага п’я́най
п’я́нае		 п’я́нага п’я́ных
Д. п’я́наму п’я́най п’я́наму п’я́ным
В. п’я́ны (неадуш.)
п’я́нага (адуш.)		 п’я́ную п’я́нае п’я́ныя (неадуш.)
п’я́ных (адуш.)
Т. п’я́ным п’я́най
п’я́наю		 п’я́ным п’я́нымі
М. п’я́ным п’я́най п’я́ным п’я́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

п’яню́га

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. п’яню́га п’яню́гі
Р. п’яню́гі п’яню́г
Д. п’яню́зе п’яню́гам
В. п’яню́гу п’яню́г
Т. п’яню́гай
п’яню́гаю		 п’яню́гамі
М. п’яню́зе п’яню́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

п’яню́га

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. п’яню́га п’яню́гі
Р. п’яню́гі п’яню́г
Д. п’яню́гу п’яню́гам
В. п’яню́гу п’яню́г
Т. п’яню́гам п’яню́гамі
М. п’яню́гу п’яню́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

п’яню́жка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. п’яню́жка п’яню́жкі
Р. п’яню́жкі п’яню́жак
Д. п’яню́жцы п’яню́жкам
В. п’яню́жку п’яню́жак
Т. п’яню́жкай
п’яню́жкаю		 п’яню́жкамі
М. п’яню́жцы п’яню́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008.

п’яню́жка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. п’яню́жка п’яню́жкі
Р. п’яню́жкі п’яню́жак
Д. п’яню́жку п’яню́жкам
В. п’яню́жку п’яню́жак
Т. п’яню́жкам п’яню́жкамі
М. п’яню́жку п’яню́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008.

п’яню́сенькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. п’яню́сенькі п’яню́сенькая п’яню́сенькае п’яню́сенькія
Р. п’яню́сенькага п’яню́сенькай
п’яню́сенькае		 п’яню́сенькага п’яню́сенькіх
Д. п’яню́сенькаму п’яню́сенькай п’яню́сенькаму п’яню́сенькім
В. п’яню́сенькі (неадуш.)
п’яню́сенькага (адуш.)		 п’яню́сенькую п’яню́сенькае п’яню́сенькія (неадуш.)
п’яню́сенькіх (адуш.)
Т. п’яню́сенькім п’яню́сенькай
п’яню́сенькаю		 п’яню́сенькім п’яню́сенькімі
М. п’яню́сенькім п’яню́сенькай п’яню́сенькім п’яню́сенькіх

Крыніцы: piskunou2012.

п’яню́ткі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. п’яню́ткі п’яню́ткая п’яню́ткае п’яню́ткія
Р. п’яню́ткага п’яню́ткай
п’яню́ткае		 п’яню́ткага п’яню́ткіх
Д. п’яню́ткаму п’яню́ткай п’яню́ткаму п’яню́ткім
В. п’яню́ткі (неадуш.)
п’яню́ткага (адуш.)		 п’яню́ткую п’яню́ткае п’яню́ткія (неадуш.)
п’яню́ткіх (адуш.)
Т. п’яню́ткім п’яню́ткай
п’яню́ткаю		 п’яню́ткім п’яню́ткімі
М. п’яню́ткім п’яню́ткай п’яню́ткім п’яню́ткіх

Крыніцы: piskunou2012.

п’яню́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. п’яню́чы п’яню́чая п’яню́чае п’яню́чыя
Р. п’яню́чага п’яню́чай
п’яню́чае		 п’яню́чага п’яню́чых
Д. п’яню́чаму п’яню́чай п’яню́чаму п’яню́чым
В. п’яню́чы (неадуш.)
п’яню́чага (адуш.)		 п’яню́чую п’яню́чае п’яню́чыя (неадуш.)
п’яню́чых (адуш.)
Т. п’яню́чым п’яню́чай
п’яню́чаю		 п’яню́чым п’яню́чымі
М. п’яню́чым п’яню́чай п’яню́чым п’яню́чых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

п’яню́чы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. п’яню́чы п’яню́чая п’яню́чае п’яню́чыя
Р. п’яню́чага п’яню́чай
п’яню́чае		 п’яню́чага п’яню́чых
Д. п’яню́чаму п’яню́чай п’яню́чаму п’яню́чым
В. п’яню́чы (неадуш.)
п’яню́чага (адуш.)		 п’яню́чую п’яню́чае п’яню́чыя (неадуш.)
п’яню́чых (адуш.)
Т. п’яню́чым п’яню́чай
п’яню́чаю		 п’яню́чым п’яню́чымі
М. п’яню́чым п’яню́чай п’яню́чым п’яню́чых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

п’я́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. п’я́ўка п’я́ўкі
Р. п’я́ўкі п’я́вак
Д. п’я́ўцы п’я́ўкам
В. п’я́ўку п’я́вак
Т. п’я́ўкай
п’я́ўкаю		 п’я́ўкамі
М. п’я́ўцы п’я́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.