п’яню́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. п’яню́чы п’яню́чая п’яню́чае п’яню́чыя
Р. п’яню́чага п’яню́чай
п’яню́чае		 п’яню́чага п’яню́чых
Д. п’яню́чаму п’яню́чай п’яню́чаму п’яню́чым
В. п’яню́чы (неадуш.)
п’яню́чага (адуш.)		 п’яню́чую п’яню́чае п’яню́чыя (неадуш.)
п’яню́чых (адуш.)
Т. п’яню́чым п’яню́чай
п’яню́чаю		 п’яню́чым п’яню́чымі
М. п’яню́чым п’яню́чай п’яню́чым п’яню́чых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)