п’яню́га
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| п’яню́га | п’яню́гі | |
| п’яню́гі | п’яню́г | |
| п’яню́зе | п’яню́гам | |
| п’яню́гу | п’яню́г | |
| п’яню́гай п’яню́гаю |
п’яню́гамі | |
| п’яню́зе | п’яню́гах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)