Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

нямо́гленькі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нямо́гленькі	нямо́гленькая	нямо́гленькае	нямо́гленькія
Р.	нямо́гленькага	нямо́гленькай нямо́гленькае	нямо́гленькага	нямо́гленькіх
Д.	нямо́гленькаму	нямо́гленькай	нямо́гленькаму	нямо́гленькім
В.	нямо́гленькі (неадуш.) нямо́гленькага (адуш.)	нямо́гленькую	нямо́гленькае	нямо́гленькія (неадуш.) нямо́гленькіх (адуш.)
Т.	нямо́гленькім	нямо́гленькай нямо́гленькаю	нямо́гленькім	нямо́гленькімі
М.	нямо́гленькім	нямо́гленькай	нямо́гленькім	нямо́гленькіх

Крыніцы: piskunou2012.

нямо́глік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

нямо́гліца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

нямо́глы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нямо́глы	нямо́глая	нямо́глае	нямо́глыя
Р.	нямо́глага	нямо́глай нямо́глае	нямо́глага	нямо́глых
Д.	нямо́гламу	нямо́глай	нямо́гламу	нямо́глым
В.	нямо́глы (неадуш.) нямо́глага (адуш.)	нямо́глую	нямо́глае	нямо́глыя (неадуш.) нямо́глых (адуш.)
Т.	нямо́глым	нямо́глай нямо́глаю	нямо́глым	нямо́глымі
М.	нямо́глым	нямо́глай	нямо́глым	нямо́глых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нямо́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
нямо́дна	немадней	-

Крыніцы: piskunou2012.

нямо́дны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нямо́дны	нямо́дная	нямо́днае	нямо́дныя
Р.	нямо́днага	нямо́днай нямо́днае	нямо́днага	нямо́дных
Д.	нямо́днаму	нямо́днай	нямо́днаму	нямо́дным
В.	нямо́дны (неадуш.) нямо́днага (адуш.)	нямо́дную	нямо́днае	нямо́дныя (неадуш.) нямо́дных (адуш.)
Т.	нямо́дным	нямо́днай нямо́днаю	нямо́дным	нямо́днымі
М.	нямо́дным	нямо́днай	нямо́дным	нямо́дных

Крыніцы: piskunou2012.

нямо́жна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
нямо́жна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

нямо́жнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

нямо́жны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нямо́жны	нямо́жная	нямо́жнае	нямо́жныя
Р.	нямо́жнага	нямо́жнай нямо́жнае	нямо́жнага	нямо́жных
Д.	нямо́жнаму	нямо́жнай	нямо́жнаму	нямо́жным
В.	нямо́жны (неадуш.) нямо́жнага (адуш.)	нямо́жную	нямо́жнае	нямо́жныя (неадуш.) нямо́жных (адуш.)
Т.	нямо́жным	нямо́жнай нямо́жнаю	нямо́жным	нямо́жнымі
М.	нямо́жным	нямо́жнай	нямо́жным	нямо́жных

Крыніцы: piskunou2012.

Нямо́йта

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Verbum