нямо́глік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нямо́глік |
нямо́глікі |
| Р. |
нямо́гліка |
нямо́глікаў |
| Д. |
нямо́гліку |
нямо́глікам |
| В. |
нямо́гліка |
нямо́глікаў |
| Т. |
нямо́глікам |
нямо́глікамі |
| М. |
нямо́гліку |
нямо́гліках |
Крыніцы:
piskunou2012.
нямо́гліца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нямо́гліца |
нямо́гліцы |
| Р. |
нямо́гліцы |
нямо́гліц |
| Д. |
нямо́гліцы |
нямо́гліцам |
| В. |
нямо́гліцу |
нямо́гліц |
| Т. |
нямо́гліцай нямо́гліцаю |
нямо́гліцамі |
| М. |
нямо́гліцы |
нямо́гліцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
нямо́глы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нямо́глы |
нямо́глая |
нямо́глае |
нямо́глыя |
| Р. |
нямо́глага |
нямо́глай нямо́глае |
нямо́глага |
нямо́глых |
| Д. |
нямо́гламу |
нямо́глай |
нямо́гламу |
нямо́глым |
| В. |
нямо́глы (неадуш.) нямо́глага (адуш.) |
нямо́глую |
нямо́глае |
нямо́глыя (неадуш.) нямо́глых (адуш.) |
| Т. |
нямо́глым |
нямо́глай нямо́глаю |
нямо́глым |
нямо́глымі |
| М. |
нямо́глым |
нямо́глай |
нямо́глым |
нямо́глых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нямо́дна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| нямо́дна |
немадней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
нямо́жна
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| нямо́жна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нямо́жнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нямо́жнасць |
нямо́жнасці |
| Р. |
нямо́жнасці |
нямо́жнасцяў нямо́жнасцей |
| Д. |
нямо́жнасці |
нямо́жнасцям |
| В. |
нямо́жнасць |
нямо́жнасці |
| Т. |
нямо́жнасцю |
нямо́жнасцямі |
| М. |
нямо́жнасці |
нямо́жнасцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Нямо́йта
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Нямо́йта |
| Р. |
Нямо́йты |
| Д. |
Нямо́йце |
| В. |
Нямо́йту |
| Т. |
Нямо́йтай Нямо́йтаю |
| М. |
Нямо́йце |