неназіра́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неназіра́льны |
неназіра́льная |
неназіра́льнае |
неназіра́льныя |
Р. |
неназіра́льнага |
неназіра́льнай неназіра́льнае |
неназіра́льнага |
неназіра́льных |
Д. |
неназіра́льнаму |
неназіра́льнай |
неназіра́льнаму |
неназіра́льным |
В. |
неназіра́льны (неадуш.) неназіра́льнага (адуш.) |
неназіра́льную |
неназіра́льнае |
неназіра́льныя (неадуш.) неназіра́льных (адуш.) |
Т. |
неназіра́льным |
неназіра́льнай неназіра́льнаю |
неназіра́льным |
неназіра́льнымі |
М. |
неназіра́льным |
неназіра́льнай |
неназіра́льным |
неназіра́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
неназіра́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неназіра́ны |
неназіра́ная |
неназіра́нае |
неназіра́ныя |
Р. |
неназіра́нага |
неназіра́най неназіра́нае |
неназіра́нага |
неназіра́ных |
Д. |
неназіра́наму |
неназіра́най |
неназіра́наму |
неназіра́ным |
В. |
неназіра́ны (неадуш.) неназіра́нага (адуш.) |
неназіра́ную |
неназіра́нае |
неназіра́ныя (неадуш.) неназіра́ных (адуш.) |
Т. |
неназіра́ным |
неназіра́най неназіра́наю |
неназіра́ным |
неназіра́нымі |
М. |
неназіра́ным |
неназіра́най |
неназіра́ным |
неназіра́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неназнаро́к
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
неназнаро́к |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
неназна́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неназна́чаны |
неназна́чаная |
неназна́чанае |
неназна́чаныя |
Р. |
неназна́чанага |
неназна́чанай неназна́чанае |
неназна́чанага |
неназна́чаных |
Д. |
неназна́чанаму |
неназна́чанай |
неназна́чанаму |
неназна́чаным |
В. |
неназна́чаны (неадуш.) неназна́чанага (адуш.) |
неназна́чаную |
неназна́чанае |
неназна́чаныя (неадуш.) неназна́чаных (адуш.) |
Т. |
неназна́чаным |
неназна́чанай неназна́чанаю |
неназна́чаным |
неназна́чанымі |
М. |
неназна́чаным |
неназна́чанай |
неназна́чаным |
неназна́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неназо́йліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
неназо́йліва |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
неназо́йлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
неназо́йлівасць |
Р. |
неназо́йлівасці |
Д. |
неназо́йлівасці |
В. |
неназо́йлівасць |
Т. |
неназо́йлівасцю |
М. |
неназо́йлівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
ненайго́ршы
прыметнік, якасны, найвышэйшая cтупень параўнання
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ненайго́ршы |
ненайго́ршая |
ненайго́ршае |
ненайго́ршыя |
Р. |
ненайго́ршага |
ненайго́ршай ненайго́ршае |
ненайго́ршага |
ненайго́ршых |
Д. |
ненайго́ршаму |
ненайго́ршай |
ненайго́ршаму |
ненайго́ршым |
В. |
ненайго́ршы (неадуш.) ненайго́ршага (адуш.) |
ненайго́ршую |
ненайго́ршае |
ненайго́ршыя (неадуш.) ненайго́ршых (адуш.) |
Т. |
ненайго́ршым |
ненайго́ршай ненайго́ршаю |
ненайго́ршым |
ненайго́ршымі |
М. |
ненайго́ршым |
ненайго́ршай |
ненайго́ршым |
ненайго́ршых |
Крыніцы:
piskunou2012.