небескане́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
небескане́чны |
небескане́чная |
небескане́чнае |
небескане́чныя |
Р. |
небескане́чнага |
небескане́чнай небескане́чнае |
небескане́чнага |
небескане́чных |
Д. |
небескане́чнаму |
небескане́чнай |
небескане́чнаму |
небескане́чным |
В. |
небескане́чны (неадуш.) небескане́чнага (адуш.) |
небескане́чную |
небескане́чнае |
небескане́чныя (неадуш.) небескане́чных (адуш.) |
Т. |
небескане́чным |
небескане́чнай небескане́чнаю |
небескане́чным |
небескане́чнымі |
М. |
небескане́чным |
небескане́чнай |
небескане́чным |
небескане́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
небескане́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
небескане́чны |
небескане́чная |
небескане́чнае |
небескане́чныя |
Р. |
небескане́чнага |
небескане́чнай небескане́чнае |
небескане́чнага |
небескане́чных |
Д. |
небескане́чнаму |
небескане́чнай |
небескане́чнаму |
небескане́чным |
В. |
небескане́чны (неадуш.) небескане́чнага (адуш.) |
небескане́чную |
небескане́чнае |
небескане́чныя (неадуш.) небескане́чных (адуш.) |
Т. |
небескане́чным |
небескане́чнай небескане́чнаю |
небескане́чным |
небескане́чнымі |
М. |
небескане́чным |
небескане́чнай |
небескане́чным |
небескане́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
небескары́сліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
небескары́сліва |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
небескарыслі́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
небескарыслі́васць |
Р. |
небескарыслі́васці |
Д. |
небескарыслі́васці |
В. |
небескарыслі́васць |
Т. |
небескарыслі́васцю |
М. |
небескарыслі́васці |
Крыніцы:
piskunou2012.
небескары́слівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
небескары́слівы |
небескары́слівая |
небескары́слівае |
небескары́слівыя |
Р. |
небескары́слівага |
небескары́слівай небескары́слівае |
небескары́слівага |
небескары́слівых |
Д. |
небескары́сліваму |
небескары́слівай |
небескары́сліваму |
небескары́слівым |
В. |
небескары́слівы (неадуш.) небескары́слівага (адуш.) |
небескары́слівую |
небескары́слівае |
небескары́слівыя (неадуш.) небескары́слівых (адуш.) |
Т. |
небескары́слівым |
небескары́слівай небескары́сліваю |
небескары́слівым |
небескары́слівымі |
М. |
небескары́слівым |
небескары́слівай |
небескары́слівым |
небескары́слівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
небескары́сна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
небескары́сна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
небескары́снасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
небескары́снасць |
Р. |
небескары́снасці |
Д. |
небескары́снасці |
В. |
небескары́снасць |
Т. |
небескары́снасцю |
М. |
небескары́снасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
небескары́сны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
небескары́сны |
небескары́сная |
небескары́снае |
небескары́сныя |
Р. |
небескары́снага |
небескары́снай небескары́снае |
небескары́снага |
небескары́сных |
Д. |
небескары́снаму |
небескары́снай |
небескары́снаму |
небескары́сным |
В. |
небескары́сны (неадуш.) небескары́снага (адуш.) |
небескары́сную |
небескары́снае |
небескары́сныя (неадуш.) небескары́сных (адуш.) |
Т. |
небескары́сным |
небескары́снай небескары́снаю |
небескары́сным |
небескары́снымі |
М. |
небескары́сным |
небескары́снай |
небескары́сным |
небескары́сных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.