Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
аеіоуыэюя

знемагчы́

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знемагу́ знямо́жам
2-я ас. знямо́жаш знямо́жаце
3-я ас. знямо́жа знямо́гуць
Прошлы час
м. знямо́г знемаглі́
ж. знемагла́
н. знемагло́
Дзеепрыслоўе
прош. час знямо́гшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знемагчы́ся

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знемагу́ся знямо́жамся
2-я ас. знямо́жашся знямо́жацеся
3-я ас. знямо́жацца знямо́гуцца
Прошлы час
м. знямо́гся знемаглі́ся
ж. знемагла́ся
н. знемагло́ся
Дзеепрыслоўе
прош. час знямо́гшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знемажэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. знемажэ́нне
Р. знемажэ́ння
Д. знемажэ́нню
В. знемажэ́нне
Т. знемажэ́ннем
М. знемажэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зне́марасціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зне́марашчуся зне́марасцімся
2-я ас. зне́марасцішся зне́марасціцеся
3-я ас. зне́марасціцца зне́марасцяцца
Прошлы час
м. зне́марасціўся зне́марасціліся
ж. зне́марасцілася
н. зне́марасцілася
Загадны лад
2-я ас. зне́марасціся зне́марасціцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час зне́марасціўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

зне́марасціць

‘пасяліць у кім-небудзь нярадаснае пачуццё’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зне́марашчу зне́марасцім
2-я ас. зне́марасціш зне́марасціце
3-я ас. зне́марасціць зне́марасцяць
Прошлы час
м. зне́марасціў зне́марасцілі
ж. зне́марасціла
н. зне́марасціла
Загадны лад
2-я ас. зне́марасці зне́марасціце
Дзеепрыслоўе
прош. час зне́марасціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

зне́марашчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зне́марашчаны зне́марашчаная зне́марашчанае зне́марашчаныя
Р. зне́марашчанага зне́марашчанай
зне́марашчанае		 зне́марашчанага зне́марашчаных
Д. зне́марашчанаму зне́марашчанай зне́марашчанаму зне́марашчаным
В. зне́марашчаны (неадуш.)
зне́марашчанага (адуш.)		 зне́марашчаную зне́марашчанае зне́марашчаныя (неадуш.)
зне́марашчаных (адуш.)
Т. зне́марашчаным зне́марашчанай
зне́марашчанаю		 зне́марашчаным зне́марашчанымі
М. зне́марашчаным зне́марашчанай зне́марашчаным зне́марашчаных

Крыніцы: piskunou2012.

зненаві́джаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зненаві́джаны зненаві́джаная зненаві́джанае зненаві́джаныя
Р. зненаві́джанага зненаві́джанай
зненаві́джанае		 зненаві́джанага зненаві́джаных
Д. зненаві́джанаму зненаві́джанай зненаві́джанаму зненаві́джаным
В. зненаві́джаны (неадуш.)
зненаві́джанага (адуш.)		 зненаві́джаную зненаві́джанае зненаві́джаныя (неадуш.)
зненаві́джаных (адуш.)
Т. зненаві́джаным зненаві́джанай
зненаві́джанаю		 зненаві́джаным зненаві́джанымі
М. зненаві́джаным зненаві́джанай зненаві́джаным зненаві́джаных

Крыніцы: piskunou2012.

зненаві́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зненаві́джаны зненаві́джаная зненаві́джанае зненаві́джаныя
Р. зненаві́джанага зненаві́джанай
зненаві́джанае		 зненаві́джанага зненаві́джаных
Д. зненаві́джанаму зненаві́джанай зненаві́джанаму зненаві́джаным
В. зненаві́джаны (неадуш.)
зненаві́джанага (адуш.)		 зненаві́джаную зненаві́джанае зненаві́джаныя (неадуш.)
зненаві́джаных (адуш.)
Т. зненаві́джаным зненаві́джанай
зненаві́джанаю		 зненаві́джаным зненаві́джанымі
М. зненаві́джаным зненаві́джанай зненаві́джаным зненаві́джаных

Крыніцы: piskunou2012.

зненаві́дзець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зненаві́джу зненаві́дзім
2-я ас. зненаві́дзіш зненаві́дзіце
3-я ас. зненаві́дзіць зненаві́дзяць
Прошлы час
м. зненаві́дзеў зненаві́дзелі
ж. зненаві́дзела
н. зненаві́дзела
Дзеепрыслоўе
прош. час зненаві́дзеўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зненаві́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зненаві́днасць
Р. зненаві́днасці
Д. зненаві́днасці
В. зненаві́днасць
Т. зненаві́днасцю
М. зненаві́днасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.