здага́двацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
здага́дваюся |
здага́дваемся |
2-я ас. |
здага́дваешся |
здага́дваецеся |
3-я ас. |
здага́дваецца |
здага́дваюцца |
Прошлы час |
м. |
здага́дваўся |
здага́дваліся |
ж. |
здага́двалася |
н. |
здага́двалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
здага́двайся |
здага́двайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
здага́дваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
здага́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
здага́дка |
здага́дкі |
Р. |
здага́дкі |
здага́дак |
Д. |
здага́дцы |
здага́дкам |
В. |
здага́дку |
здага́дкі |
Т. |
здага́дкай здага́дкаю |
здага́дкамі |
М. |
здага́дцы |
здага́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
здага́дліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
здага́дліва |
здага́длівей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
здага́длівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
здага́длівасць |
Р. |
здага́длівасці |
Д. |
здага́длівасці |
В. |
здага́длівасць |
Т. |
здага́длівасцю |
М. |
здага́длівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
здага́длівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
здага́длівы |
здага́длівая |
здага́длівае |
здага́длівыя |
Р. |
здага́длівага |
здага́длівай здага́длівае |
здага́длівага |
здага́длівых |
Д. |
здага́дліваму |
здага́длівай |
здага́дліваму |
здага́длівым |
В. |
здага́длівы (неадуш.) здага́длівага (адуш.) |
здага́длівую |
здага́длівае |
здага́длівыя (неадуш.) здага́длівых (адуш.) |
Т. |
здага́длівым |
здага́длівай здага́дліваю |
здага́длівым |
здага́длівымі |
М. |
здага́длівым |
здага́длівай |
здага́длівым |
здага́длівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
здаганя́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
здаганя́ю |
здаганя́ем |
2-я ас. |
здаганя́еш |
здаганя́еце |
3-я ас. |
здаганя́е |
здаганя́юць |
Прошлы час |
м. |
здаганя́ў |
здаганя́лі |
ж. |
здаганя́ла |
н. |
здаганя́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
здаганя́й |
здаганя́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
здаганя́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
здагна́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
здагна́ны |
здагна́ная |
здагна́нае |
здагна́ныя |
Р. |
здагна́нага |
здагна́най здагна́нае |
здагна́нага |
здагна́ных |
Д. |
здагна́наму |
здагна́най |
здагна́наму |
здагна́ным |
В. |
здагна́ны (неадуш.) здагна́нага (адуш.) |
здагна́ную |
здагна́нае |
здагна́ныя (неадуш.) здагна́ных (адуш.) |
Т. |
здагна́ным |
здагна́най здагна́наю |
здагна́ным |
здагна́нымі |
М. |
здагна́ным |
здагна́най |
здагна́ным |
здагна́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
здагна́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
здагна́ны |
здагна́ная |
здагна́нае |
здагна́ныя |
Р. |
здагна́нага |
здагна́най здагна́нае |
здагна́нага |
здагна́ных |
Д. |
здагна́наму |
здагна́най |
здагна́наму |
здагна́ным |
В. |
здагна́ны (неадуш.) здагна́нага (адуш.) |
здагна́ную |
здагна́нае |
здагна́ныя (неадуш.) здагна́ных (адуш.) |
Т. |
здагна́ным |
здагна́най здагна́наю |
здагна́ным |
здагна́нымі |
М. |
здагна́ным |
здагна́най |
здагна́ным |
здагна́ных |
Кароткая форма: здагна́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.