жыве́йшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жыве́йшы |
жыве́йшая |
жыве́йшае |
жыве́йшыя |
Р. |
жыве́йшага |
жыве́йшай жыве́йшае |
жыве́йшага |
жыве́йшых |
Д. |
жыве́йшаму |
жыве́йшай |
жыве́йшаму |
жыве́йшым |
В. |
жыве́йшы (неадуш.) жыве́йшага (адуш.) |
жыве́йшую |
жыве́йшае |
жыве́йшыя (неадуш.) жыве́йшых (адуш.) |
Т. |
жыве́йшым |
жыве́йшай жыве́йшаю |
жыве́йшым |
жыве́йшымі |
М. |
жыве́йшым |
жыве́йшай |
жыве́йшым |
жыве́йшых |
Крыніцы:
piskunou2012.
жыве́ц
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жыве́ц |
жыўцы́ |
Р. |
жыўца́ |
жыўцо́ў |
Д. |
жыўцу́ |
жыўца́м |
В. |
жыўца́ |
жыўцо́ў |
Т. |
жыўцо́м |
жыўца́мі |
М. |
жыўцы́ |
жыўца́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жывё́ла
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жывё́ла |
жывё́лы |
Р. |
жывё́лы |
жывё́л |
Д. |
жывё́ле |
жывё́лам |
В. |
жывё́лу |
жывё́л |
Т. |
жывё́лай жывё́лаю |
жывё́ламі |
М. |
жывё́ле |
жывё́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жывёлабо́ец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жывёлабо́ец |
жывёлабо́йцы |
Р. |
жывёлабо́йца |
жывёлабо́йцаў |
Д. |
жывёлабо́йцу |
жывёлабо́йцам |
В. |
жывёлабо́йца |
жывёлабо́йцаў |
Т. |
жывёлабо́йцам |
жывёлабо́йцамі |
М. |
жывёлабо́йцу |
жывёлабо́йцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
жывёлабо́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жывёлабо́йны |
жывёлабо́йная |
жывёлабо́йнае |
жывёлабо́йныя |
Р. |
жывёлабо́йнага |
жывёлабо́йнай жывёлабо́йнае |
жывёлабо́йнага |
жывёлабо́йных |
Д. |
жывёлабо́йнаму |
жывёлабо́йнай |
жывёлабо́йнаму |
жывёлабо́йным |
В. |
жывёлабо́йны (неадуш.) жывёлабо́йнага (адуш.) |
жывёлабо́йную |
жывёлабо́йнае |
жывёлабо́йныя (неадуш.) жывёлабо́йных (адуш.) |
Т. |
жывёлабо́йным |
жывёлабо́йнай жывёлабо́йнаю |
жывёлабо́йным |
жывёлабо́йнымі |
М. |
жывёлабо́йным |
жывёлабо́йнай |
жывёлабо́йным |
жывёлабо́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
жывёлаво́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
жывёлаво́д |
жывёлаво́ды |
Р. |
жывёлаво́да |
жывёлаво́даў |
Д. |
жывёлаво́ду |
жывёлаво́дам |
В. |
жывёлаво́да |
жывёлаво́даў |
Т. |
жывёлаво́дам |
жывёлаво́дамі |
М. |
жывёлаво́дзе |
жывёлаво́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.