гарадо́шнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гарадо́шнік |
гарадо́шнікі |
Р. |
гарадо́шніка |
гарадо́шнікаў |
Д. |
гарадо́шніку |
гарадо́шнікам |
В. |
гарадо́шніка |
гарадо́шнікаў |
Т. |
гарадо́шнікам |
гарадо́шнікамі |
М. |
гарадо́шніку |
гарадо́шніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гарадо́шніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гарадо́шніца |
гарадо́шніцы |
Р. |
гарадо́шніцы |
гарадо́шніц |
Д. |
гарадо́шніцы |
гарадо́шніцам |
В. |
гарадо́шніцу |
гарадо́шніц |
Т. |
гарадо́шніцай гарадо́шніцаю |
гарадо́шніцамі |
М. |
гарадо́шніцы |
гарадо́шніцах |
Крыніцы:
tsblm1996.
гарадо́шны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гарадо́шны |
гарадо́шная |
гарадо́шнае |
гарадо́шныя |
Р. |
гарадо́шнага |
гарадо́шнай гарадо́шнае |
гарадо́шнага |
гарадо́шных |
Д. |
гарадо́шнаму |
гарадо́шнай |
гарадо́шнаму |
гарадо́шным |
В. |
гарадо́шны (неадуш.) гарадо́шнага (адуш.) |
гарадо́шную |
гарадо́шнае |
гарадо́шныя (неадуш.) гарадо́шных (адуш.) |
Т. |
гарадо́шным |
гарадо́шнай гарадо́шнаю |
гарадо́шным |
гарадо́шнымі |
М. |
гарадо́шным |
гарадо́шнай |
гарадо́шным |
гарадо́шных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гарадскі́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гарадскі́ |
гарадска́я |
гарадско́е |
гарадскі́я |
Р. |
гарадско́га |
гарадско́й гарадско́е |
гарадско́га |
гарадскі́х |
Д. |
гарадско́му |
гарадско́й |
гарадско́му |
гарадскі́м |
В. |
гарадскі́ (неадуш.) гарадско́га (адуш.) |
гарадску́ю |
гарадско́е |
гарадскі́я (неадуш.) гарадскі́х (адуш.) |
Т. |
гарадскі́м |
гарадско́й гарадско́ю |
гарадскі́м |
гарадскі́мі |
М. |
гарадскі́м |
гарадско́й |
гарадскі́м |
гарадскі́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гарадча́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гарадча́нка |
гарадча́нкі |
Р. |
гарадча́нкі |
гарадча́нак |
Д. |
гарадча́нцы |
гарадча́нкам |
В. |
гарадча́нку |
гарадча́нак |
Т. |
гарадча́нкай гарадча́нкаю |
гарадча́нкамі |
М. |
гарадча́нцы |
гарадча́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Гарадчэ́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Гарадчэ́вічы |
Р. |
Гарадчэ́віч Гарадчэ́вічаў |
Д. |
Гарадчэ́вічам |
В. |
Гарадчэ́вічы |
Т. |
Гарадчэ́вічамі |
М. |
Гарадчэ́вічах |
Гарадшчы́на
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Гарадшчы́на |
Р. |
Гарадшчы́ны |
Д. |
Гарадшчы́не |
В. |
Гарадшчы́ну |
Т. |
Гарадшчы́най Гарадшчы́наю |
М. |
Гарадшчы́не |
гара́ж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гара́ж |
гаражы́ |
Р. |
гаража́ |
гаражо́ў |
Д. |
гаражу́ |
гаража́м |
В. |
гара́ж |
гаражы́ |
Т. |
гаражо́м |
гаража́мі |
М. |
гаражы́ |
гаража́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Гаража́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Гаража́нка |
Р. |
Гаража́нкі |
Д. |
Гаража́нцы |
В. |
Гаража́нку |
Т. |
Гаража́нкай Гаража́нкаю |
М. |
Гаража́нцы |