Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
бвгдеёзклмнпрстўфхцэя-

сінкарпі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сінкарпі́я
Р. сінкарпі́і
Д. сінкарпі́і
В. сінкарпі́ю
Т. сінкарпі́яй
сінкарпі́яю
М. сінкарпі́і

Крыніцы: piskunou2012.

сінка́рпны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінка́рпны сінка́рпная сінка́рпнае сінка́рпныя
Р. сінка́рпнага сінка́рпнай
сінка́рпнае		 сінка́рпнага сінка́рпных
Д. сінка́рпнаму сінка́рпнай сінка́рпнаму сінка́рпным
В. сінка́рпны (неадуш.)
сінка́рпнага (адуш.)		 сінка́рпную сінка́рпнае сінка́рпныя (неадуш.)
сінка́рпных (адуш.)
Т. сінка́рпным сінка́рпнай
сінка́рпнаю		 сінка́рпным сінка́рпнымі
М. сінка́рпным сінка́рпнай сінка́рпным сінка́рпных

Крыніцы: piskunou2012.

сінке́віцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінке́віцкі сінке́віцкая сінке́віцкае сінке́віцкія
Р. сінке́віцкага сінке́віцкай
сінке́віцкае		 сінке́віцкага сінке́віцкіх
Д. сінке́віцкаму сінке́віцкай сінке́віцкаму сінке́віцкім
В. сінке́віцкі (неадуш.)
сінке́віцкага (адуш.)		 сінке́віцкую сінке́віцкае сінке́віцкія (неадуш.)
сінке́віцкіх (адуш.)
Т. сінке́віцкім сінке́віцкай
сінке́віцкаю		 сінке́віцкім сінке́віцкімі
М. сінке́віцкім сінке́віцкай сінке́віцкім сінке́віцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Сінке́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сінке́вічы
Р. Сінке́віч
Сінке́вічаў
Д. Сінке́вічам
В. Сінке́вічы
Т. Сінке́вічамі
М. Сінке́вічах

сі́нкел

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сі́нкел сі́нкелы
Р. сі́нкела сі́нкелаў
Д. сі́нкелу сі́нкелам
В. сі́нкела сі́нкелаў
Т. сі́нкелам сі́нкеламі
М. сі́нкеле сі́нкелах

Крыніцы: piskunou2012.

сі́нкер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сі́нкер
Р. сі́нкеру
Д. сі́нкеру
В. сі́нкер
Т. сі́нкерам
М. сі́нкеры

Крыніцы: piskunou2012.

сінкліна́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сінкліна́ль
Р. сінкліна́лі
Д. сінкліна́лі
В. сінкліна́ль
Т. сінкліна́ллю
М. сінкліна́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сінкліна́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінкліна́льны сінкліна́льная сінкліна́льнае сінкліна́льныя
Р. сінкліна́льнага сінкліна́льнай
сінкліна́льнае		 сінкліна́льнага сінкліна́льных
Д. сінкліна́льнаму сінкліна́льнай сінкліна́льнаму сінкліна́льным
В. сінкліна́льны (неадуш.)
сінкліна́льнага (адуш.)		 сінкліна́льную сінкліна́льнае сінкліна́льныя (неадуш.)
сінкліна́льных (адуш.)
Т. сінкліна́льным сінкліна́льнай
сінкліна́льнаю		 сінкліна́льным сінкліна́льнымі
М. сінкліна́льным сінкліна́льнай сінкліна́льным сінкліна́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сінклі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сінклі́т
Р. сінклі́ту
Д. сінклі́ту
В. сінклі́т
Т. сінклі́там
М. сінклі́це

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сінко́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сінко́па
Р. сінко́пы
Д. сінко́пе
В. сінко́пу
Т. сінко́пай
сінко́паю
М. сінко́пе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.