спарахне́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спарахне́лы |
спарахне́лая |
спарахне́лае |
спарахне́лыя |
| Р. |
спарахне́лага |
спарахне́лай спарахне́лае |
спарахне́лага |
спарахне́лых |
| Д. |
спарахне́ламу |
спарахне́лай |
спарахне́ламу |
спарахне́лым |
| В. |
спарахне́лы (неадуш.) спарахне́лага (адуш.) |
спарахне́лую |
спарахне́лае |
спарахне́лыя (неадуш.) спарахне́лых (адуш.) |
| Т. |
спарахне́лым |
спарахне́лай спарахне́лаю |
спарахне́лым |
спарахне́лымі |
| М. |
спарахне́лым |
спарахне́лай |
спарахне́лым |
спарахне́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спарахне́лы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спарахне́лы |
спарахне́лая |
спарахне́лае |
спарахне́лыя |
| Р. |
спарахне́лага |
спарахне́лай спарахне́лае |
спарахне́лага |
спарахне́лых |
| Д. |
спарахне́ламу |
спарахне́лай |
спарахне́ламу |
спарахне́лым |
| В. |
спарахне́лы (неадуш.) спарахне́лага (адуш.) |
спарахне́лую |
спарахне́лае |
спарахне́лыя (неадуш.) спарахне́лых (адуш.) |
| Т. |
спарахне́лым |
спарахне́лай спарахне́лаю |
спарахне́лым |
спарахне́лымі |
| М. |
спарахне́лым |
спарахне́лай |
спарахне́лым |
спарахне́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спарахне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
спарахне́нне |
| Р. |
спарахне́ння |
| Д. |
спарахне́нню |
| В. |
спарахне́нне |
| Т. |
спарахне́ннем |
| М. |
спарахне́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
спарахне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спарахне́ю |
спарахне́ем |
| 2-я ас. |
спарахне́еш |
спарахне́еце |
| 3-я ас. |
спарахне́е |
спарахне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
спарахне́ў |
спарахне́лі |
| ж. |
спарахне́ла |
| н. |
спарахне́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
спарахне́й |
спарахне́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
спарахне́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спарахня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спарахня́ю |
спарахня́ем |
| 2-я ас. |
спарахня́еш |
спарахня́еце |
| 3-я ас. |
спарахня́е |
спарахня́юць |
| Прошлы час |
| м. |
спарахня́ў |
спарахня́лі |
| ж. |
спарахня́ла |
| н. |
спарахня́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
спарахня́й |
спарахня́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
спарахня́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
спарашутава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спарашуту́ю |
спарашуту́ем |
| 2-я ас. |
спарашуту́еш |
спарашуту́еце |
| 3-я ас. |
спарашуту́е |
спарашуту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
спарашутава́ў |
спарашутава́лі |
| ж. |
спарашутава́ла |
| н. |
спарашутава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
спарашуту́й |
спарашуту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
спарашутава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спа́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
спа́рванне |
| Р. |
спа́рвання |
| Д. |
спа́рванню |
| В. |
спа́рванне |
| Т. |
спа́рваннем |
| М. |
спа́рванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спа́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
спа́рваецца |
спа́рваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
спа́рваўся |
спа́рваліся |
| ж. |
спа́рвалася |
| н. |
спа́рвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спа́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спа́рваю |
спа́рваем |
| 2-я ас. |
спа́рваеш |
спа́рваеце |
| 3-я ас. |
спа́рвае |
спа́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
спа́рваў |
спа́рвалі |
| ж. |
спа́рвала |
| н. |
спа́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
спа́рвай |
спа́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
спа́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
спардэ́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
спардэ́к |
спардэ́кі |
| Р. |
спардэ́ка |
спардэ́каў |
| Д. |
спардэ́ку |
спардэ́кам |
| В. |
спардэ́к |
спардэ́кі |
| Т. |
спардэ́кам |
спардэ́камі |
| М. |
спардэ́ку |
спардэ́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.