непераклада́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непераклада́льны |
непераклада́льная |
непераклада́льнае |
непераклада́льныя |
| Р. |
непераклада́льнага |
непераклада́льнай непераклада́льнае |
непераклада́льнага |
непераклада́льных |
| Д. |
непераклада́льнаму |
непераклада́льнай |
непераклада́льнаму |
непераклада́льным |
| В. |
непераклада́льны (неадуш.) непераклада́льнага (адуш.) |
непераклада́льную |
непераклада́льнае |
непераклада́льныя (неадуш.) непераклада́льных (адуш.) |
| Т. |
непераклада́льным |
непераклада́льнай непераклада́льнаю |
непераклада́льным |
непераклада́льнымі |
| М. |
непераклада́льным |
непераклада́льнай |
непераклада́льным |
непераклада́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
неперакла́дзены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неперакла́дзены |
неперакла́дзеная |
неперакла́дзенае |
неперакла́дзеныя |
| Р. |
неперакла́дзенага |
неперакла́дзенай неперакла́дзенае |
неперакла́дзенага |
неперакла́дзеных |
| Д. |
неперакла́дзенаму |
неперакла́дзенай |
неперакла́дзенаму |
неперакла́дзеным |
| В. |
неперакла́дзены (неадуш.) неперакла́дзенага (адуш.) |
неперакла́дзеную |
неперакла́дзенае |
неперакла́дзеныя (неадуш.) неперакла́дзеных (адуш.) |
| Т. |
неперакла́дзеным |
неперакла́дзенай неперакла́дзенаю |
неперакла́дзеным |
неперакла́дзенымі |
| М. |
неперакла́дзеным |
неперакла́дзенай |
неперакла́дзеным |
неперакла́дзеных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неперакладны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неперакладны́ |
неперакладна́я |
неперакладно́е |
неперакладны́я |
| Р. |
неперакладно́га |
неперакладно́й неперакладно́е |
неперакладно́га |
неперакладны́х |
| Д. |
неперакладно́му |
неперакладно́й |
неперакладно́му |
неперакладны́м |
| В. |
неперакладны́ (неадуш.) неперакладно́га (адуш.) |
неперакладну́ю |
неперакладно́е |
неперакладны́я (неадуш.) неперакладны́х (адуш.) |
| Т. |
неперакладны́м |
неперакладно́й неперакладно́ю |
неперакладны́м |
неперакладны́мі |
| М. |
неперакладны́м |
неперакладно́й |
неперакладны́м |
неперакладны́х |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
неперако́нлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
неперако́нлівасць |
| Р. |
неперако́нлівасці |
| Д. |
неперако́нлівасці |
| В. |
неперако́нлівасць |
| Т. |
неперако́нлівасцю |
| М. |
неперако́нлівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
непераку́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непераку́лены |
непераку́леная |
непераку́ленае |
непераку́леныя |
| Р. |
непераку́ленага |
непераку́ленай непераку́ленае |
непераку́ленага |
непераку́леных |
| Д. |
непераку́ленаму |
непераку́ленай |
непераку́ленаму |
непераку́леным |
| В. |
непераку́лены (неадуш.) непераку́ленага (адуш.) |
непераку́леную |
непераку́ленае |
непераку́леныя (неадуш.) непераку́леных (адуш.) |
| Т. |
непераку́леным |
непераку́ленай непераку́ленаю |
непераку́леным |
непераку́ленымі |
| М. |
непераку́леным |
непераку́ленай |
непераку́леным |
непераку́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.