Verbum

анлайнавы слоўнік

Ані́цавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

анічо́га

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
анічо́га	-	-

Крыніцы: prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

анічу́ць

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
анічу́ць	-	-

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

анішто́

займеннік, адмоўны, безасабовы

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

анія́к

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
анія́к	-	-

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аніякава́та

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
аніякава́та	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

аніякава́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

аніякава́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	аніякава́ты	аніякава́тая	аніякава́тае	аніякава́тыя
Р.	аніякава́тага	аніякава́тай аніякава́тае	аніякава́тага	аніякава́тых
Д.	аніякава́таму	аніякава́тай	аніякава́таму	аніякава́тым
В.	аніякава́ты (неадуш.) аніякава́тага (адуш.)	аніякава́тую	аніякава́тае	аніякава́тыя (неадуш.) аніякава́тых (адуш.)
Т.	аніякава́тым	аніякава́тай аніякава́таю	аніякава́тым	аніякава́тымі
М.	аніякава́тым	аніякава́тай	аніякава́тым	аніякава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

анія́кенькі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	анія́кенькі	анія́кенькая	анія́кенькае	анія́кенькія
Р.	анія́кенькага	анія́кенькай анія́кенькае	анія́кенькага	анія́кенькіх
Д.	анія́кенькаму	анія́кенькай	анія́кенькаму	анія́кенькім
В.	анія́кенькі (неадуш.) анія́кенькага (адуш.)	анія́кенькую	анія́кенькае	анія́кенькія (неадуш.) анія́кенькіх (адуш.)
Т.	анія́кенькім	анія́кенькай анія́кенькаю	анія́кенькім	анія́кенькімі
М.	анія́кенькім	анія́кенькай	анія́кенькім	анія́кенькіх

Крыніцы: piskunou2012.

анія́кі

прыметнік, якасны

Крыніцы: prym2009, tsbm1984.