Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

старатурэ́цкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	старатурэ́цкі	старатурэ́цкая	старатурэ́цкае	старатурэ́цкія
Р.	старатурэ́цкага	старатурэ́цкай старатурэ́цкае	старатурэ́цкага	старатурэ́цкіх
Д.	старатурэ́цкаму	старатурэ́цкай	старатурэ́цкаму	старатурэ́цкім
В.	старатурэ́цкі (неадуш.) старатурэ́цкага (адуш.)	старатурэ́цкую	старатурэ́цкае	старатурэ́цкія (неадуш.) старатурэ́цкіх (адуш.)
Т.	старатурэ́цкім	старатурэ́цкай старатурэ́цкаю	старатурэ́цкім	старатурэ́цкімі
М.	старатурэ́цкім	старатурэ́цкай	старатурэ́цкім	старатурэ́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

стараўкраі́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	стараўкраі́нскі	стараўкраі́нская	стараўкраі́нскае	стараўкраі́нскія
Р.	стараўкраі́нскага	стараўкраі́нскай стараўкраі́нскае	стараўкраі́нскага	стараўкраі́нскіх
Д.	стараўкраі́нскаму	стараўкраі́нскай	стараўкраі́нскаму	стараўкраі́нскім
В.	стараўкраі́нскі (неадуш.) стараўкраі́нскага (адуш.)	стараўкраі́нскую	стараўкраі́нскае	стараўкраі́нскія (неадуш.) стараўкраі́нскіх (адуш.)
Т.	стараўкраі́нскім	стараўкраі́нскай стараўкраі́нскаю	стараўкраі́нскім	стараўкраі́нскімі
М.	стараўкраі́нскім	стараўкраі́нскай	стараўкраі́нскім	стараўкраі́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Ста́раўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Ста́раўшчына
Р.	Ста́раўшчыны
Д.	Ста́раўшчыне
В.	Ста́раўшчыну
Т.	Ста́раўшчынай Ста́раўшчынаю
М.	Ста́раўшчыне

старафамі́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	старафамі́льны	старафамі́льная	старафамі́льнае	старафамі́льныя
Р.	старафамі́льнага	старафамі́льнай старафамі́льнае	старафамі́льнага	старафамі́льных
Д.	старафамі́льнаму	старафамі́льнай	старафамі́льнаму	старафамі́льным
В.	старафамі́льны (неадуш.) старафамі́льнага (адуш.)	старафамі́льную	старафамі́льнае	старафамі́льныя (неадуш.) старафамі́льных (адуш.)
Т.	старафамі́льным	старафамі́льнай старафамі́льнаю	старафамі́льным	старафамі́льнымі
М.	старафамі́льным	старафамі́льнай	старафамі́льным	старафамі́льных

Крыніцы: piskunou2012.

старафранцу́зскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	старафранцу́зскі	старафранцу́зская	старафранцу́зскае	старафранцу́зскія
Р.	старафранцу́зскага	старафранцу́зскай старафранцу́зскае	старафранцу́зскага	старафранцу́зскіх
Д.	старафранцу́зскаму	старафранцу́зскай	старафранцу́зскаму	старафранцу́зскім
В.	старафранцу́зскі (неадуш.) старафранцу́зскага (адуш.)	старафранцу́зскую	старафранцу́зскае	старафранцу́зскія (неадуш.) старафранцу́зскіх (адуш.)
Т.	старафранцу́зскім	старафранцу́зскай старафранцу́зскаю	старафранцу́зскім	старафранцу́зскімі
М.	старафранцу́зскім	старафранцу́зскай	старафранцу́зскім	старафранцу́зскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ста́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ста́рац	ста́рцы
Р.	ста́рца	ста́рцаў
Д.	ста́рцу	ста́рцам
В.	ста́рца	ста́рцаў
Т.	ста́рцам	ста́рцамі
М.	ста́рцу	ста́рцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

старацарко́ўны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	старацарко́ўны	старацарко́ўная	старацарко́ўнае	старацарко́ўныя
Р.	старацарко́ўнага	старацарко́ўнай старацарко́ўнае	старацарко́ўнага	старацарко́ўных
Д.	старацарко́ўнаму	старацарко́ўнай	старацарко́ўнаму	старацарко́ўным
В.	старацарко́ўны (неадуш.) старацарко́ўнага (адуш.)	старацарко́ўную	старацарко́ўнае	старацарко́ўныя (неадуш.) старацарко́ўных (адуш.)
Т.	старацарко́ўным	старацарко́ўнай старацарко́ўнаю	старацарко́ўным	старацарко́ўнымі
М.	старацарко́ўным	старацарко́ўнай	старацарко́ўным	старацарко́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

стара́цель

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	стара́цель	стара́целі
Р.	стара́целя	стара́целяў
Д.	стара́целю	стара́целям
В.	стара́целя	стара́целяў
Т.	стара́целем	стара́целямі
М.	стара́целю	стара́целях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стара́цельскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	стара́цельскі	стара́цельская	стара́цельскае	стара́цельскія
Р.	стара́цельскага	стара́цельскай стара́цельскае	стара́цельскага	стара́цельскіх
Д.	стара́цельскаму	стара́цельскай	стара́цельскаму	стара́цельскім
В.	стара́цельскі (неадуш.) стара́цельскага (адуш.)	стара́цельскую	стара́цельскае	стара́цельскія (неадуш.) стара́цельскіх (адуш.)
Т.	стара́цельскім	стара́цельскай стара́цельскаю	стара́цельскім	стара́цельскімі
М.	стара́цельскім	стара́цельскай	стара́цельскім	стара́цельскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стара́цельства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	стара́цельства
Р.	стара́цельства
Д.	стара́цельству
В.	стара́цельства
Т.	стара́цельствам
М.	стара́цельстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)