старацарко́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старацарко́ўны старацарко́ўная старацарко́ўнае старацарко́ўныя
Р. старацарко́ўнага старацарко́ўнай
старацарко́ўнае		 старацарко́ўнага старацарко́ўных
Д. старацарко́ўнаму старацарко́ўнай старацарко́ўнаму старацарко́ўным
В. старацарко́ўны (неадуш.)
старацарко́ўнага (адуш.)		 старацарко́ўную старацарко́ўнае старацарко́ўныя (неадуш.)
старацарко́ўных (адуш.)
Т. старацарко́ўным старацарко́ўнай
старацарко́ўнаю		 старацарко́ўным старацарко́ўнымі
М. старацарко́ўным старацарко́ўнай старацарко́ўным старацарко́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)