недарэфармава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
недарэфармава́ны |
недарэфармава́ная |
недарэфармава́нае |
недарэфармава́ныя |
| Р. |
недарэфармава́нага |
недарэфармава́най недарэфармава́нае |
недарэфармава́нага |
недарэфармава́ных |
| Д. |
недарэфармава́наму |
недарэфармава́най |
недарэфармава́наму |
недарэфармава́ным |
| В. |
недарэфармава́ны (неадуш.) недарэфармава́нага (адуш.) |
недарэфармава́ную |
недарэфармава́нае |
недарэфармава́ныя (неадуш.) недарэфармава́ных (адуш.) |
| Т. |
недарэфармава́ным |
недарэфармава́най недарэфармава́наю |
недарэфармава́ным |
недарэфармава́нымі |
| М. |
недарэфармава́ным |
недарэфармава́най |
недарэфармава́ным |
недарэфармава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
недарэфармава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
недарэфарму́ю |
недарэфарму́ем |
| 2-я ас. |
недарэфарму́еш |
недарэфарму́еце |
| 3-я ас. |
недарэфарму́е |
недарэфарму́юць |
| Прошлы час |
| м. |
недарэфармава́ў |
недарэфармава́лі |
| ж. |
недарэфармава́ла |
| н. |
недарэфармава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
недарэфарму́й |
недарэфарму́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
недарэфармава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
недарэ́члівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
недарэ́члівасць |
| Р. |
недарэ́члівасці |
| Д. |
недарэ́члівасці |
| В. |
недарэ́члівасць |
| Т. |
недарэ́члівасцю |
| М. |
недарэ́члівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
недарэ́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| недарэ́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
недарэ́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
недарэ́чнасць |
| Р. |
недарэ́чнасці |
| Д. |
недарэ́чнасці |
| В. |
недарэ́чнасць |
| Т. |
недарэ́чнасцю |
| М. |
недарэ́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
недарэ́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
недарэ́чны |
недарэ́чная |
недарэ́чнае |
недарэ́чныя |
| Р. |
недарэ́чнага |
недарэ́чнай недарэ́чнае |
недарэ́чнага |
недарэ́чных |
| Д. |
недарэ́чнаму |
недарэ́чнай |
недарэ́чнаму |
недарэ́чным |
| В. |
недарэ́чны (неадуш.) недарэ́чнага (адуш.) |
недарэ́чную |
недарэ́чнае |
недарэ́чныя (неадуш.) недарэ́чных (адуш.) |
| Т. |
недарэ́чным |
недарэ́чнай недарэ́чнаю |
недарэ́чным |
недарэ́чнымі |
| М. |
недарэ́чным |
недарэ́чнай |
недарэ́чным |
недарэ́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
недарэ́чы
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| недарэ́чы |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.