Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

галава́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	галава́ты	галава́тая	галава́тае	галава́тыя
Р.	галава́тага	галава́тай галава́тае	галава́тага	галава́тых
Д.	галава́таму	галава́тай	галава́таму	галава́тым
В.	галава́ты (неадуш.) галава́тага (адуш.)	галава́тую	галава́тае	галава́тыя (неадуш.) галава́тых (адуш.)
Т.	галава́тым	галава́тай галава́таю	галава́тым	галава́тымі
М.	галава́тым	галава́тай	галава́тым	галава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

галавахо́рдавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	галавахо́рдавы	галавахо́рдавая	галавахо́рдавае	галавахо́рдавыя
Р.	галавахо́рдавага	галавахо́рдавай галавахо́рдавае	галавахо́рдавага	галавахо́рдавых
Д.	галавахо́рдаваму	галавахо́рдавай	галавахо́рдаваму	галавахо́рдавым
В.	галавахо́рдавы (неадуш.) галавахо́рдавага (адуш.)	галавахо́рдавую	галавахо́рдавае	галавахо́рдавыя (неадуш.) галавахо́рдавых (адуш.)
Т.	галавахо́рдавым	галавахо́рдавай галавахо́рдаваю	галавахо́рдавым	галавахо́рдавымі
М.	галавахо́рдавым	галавахо́рдавай	галавахо́рдавым	галавахо́рдавых

Крыніцы: piskunou2012.

галавахо́рдавыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Галава́цішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

галаваця́п

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

галаваця́пскі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	галаваця́пскі	галаваця́пская	галаваця́пскае	галаваця́пскія
Р.	галаваця́пскага	галаваця́пскай галаваця́пскае	галаваця́пскага	галаваця́пскіх
Д.	галаваця́пскаму	галаваця́пскай	галаваця́пскаму	галаваця́пскім
В.	галаваця́пскі (неадуш.) галаваця́пскага (адуш.)	галаваця́пскую	галаваця́пскае	галаваця́пскія (неадуш.) галаваця́пскіх (адуш.)
Т.	галаваця́пскім	галаваця́пскай галаваця́пскаю	галаваця́пскім	галаваця́пскімі
М.	галаваця́пскім	галаваця́пскай	галаваця́пскім	галаваця́пскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

галаваця́пства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

галава́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

галавачо́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	галавачо́вы	галавачо́вая	галавачо́вае	галавачо́выя
Р.	галавачо́вага	галавачо́вай галавачо́вае	галавачо́вага	галавачо́вых
Д.	галавачо́ваму	галавачо́вай	галавачо́ваму	галавачо́вым
В.	галавачо́вы (неадуш.) галавачо́вага (адуш.)	галавачо́вую	галавачо́вае	галавачо́выя (неадуш.) галавачо́вых (адуш.)
Т.	галавачо́вым	галавачо́вай галавачо́ваю	галавачо́вым	галавачо́вымі
М.	галавачо́вым	галавачо́вай	галавачо́вым	галавачо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Галава́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Verbum