нетынкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нетынкава́ны |
нетынкава́ная |
нетынкава́нае |
нетынкава́ныя |
| Р. |
нетынкава́нага |
нетынкава́най
нетынкава́нае |
нетынкава́нага |
нетынкава́ных |
| Д. |
нетынкава́наму |
нетынкава́най |
нетынкава́наму |
нетынкава́ным |
| В. |
нетынкава́ны (неадуш.)
нетынкава́нага (адуш.) |
нетынкава́ную |
нетынкава́нае |
нетынкава́ныя (неадуш.)
нетынкава́ных (адуш.) |
| Т. |
нетынкава́ным |
нетынкава́най
нетынкава́наю |
нетынкава́ным |
нетынкава́нымі |
| М. |
нетынкава́ным |
нетынкава́най |
нетынкава́ным |
нетынкава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
нетыпо́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| нетыпо́ва |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
нетыпо́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нетыпо́васць |
нетыпо́васці |
| Р. |
нетыпо́васці |
нетыпо́васцяў
нетыпо́васцей |
| Д. |
нетыпо́васці |
нетыпо́васцям |
| В. |
нетыпо́васць |
нетыпо́васці |
| Т. |
нетыпо́васцю |
нетыпо́васцямі |
| М. |
нетыпо́васці |
нетыпо́васцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
нетыпо́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нетыпо́вы |
нетыпо́вая |
нетыпо́вае |
нетыпо́выя |
| Р. |
нетыпо́вага |
нетыпо́вай
нетыпо́вае |
нетыпо́вага |
нетыпо́вых |
| Д. |
нетыпо́ваму |
нетыпо́вай |
нетыпо́ваму |
нетыпо́вым |
| В. |
нетыпо́вы (неадуш.)
нетыпо́вага (адуш.) |
нетыпо́вую |
нетыпо́вае |
нетыпо́выя (неадуш.)
нетыпо́вых (адуш.) |
| Т. |
нетыпо́вым |
нетыпо́вай
нетыпо́ваю |
нетыпо́вым |
нетыпо́вымі |
| М. |
нетыпо́вым |
нетыпо́вай |
нетыпо́вым |
нетыпо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
нетытулава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нетытулава́ны |
нетытулава́ная |
нетытулава́нае |
нетытулава́ныя |
| Р. |
нетытулава́нага |
нетытулава́най
нетытулава́нае |
нетытулава́нага |
нетытулава́ных |
| Д. |
нетытулава́наму |
нетытулава́най |
нетытулава́наму |
нетытулава́ным |
| В. |
нетытулава́ны (неадуш.)
нетытулава́нага (адуш.) |
нетытулава́ную |
нетытулава́нае |
нетытулава́ныя (неадуш.)
нетытулава́ных (адуш.) |
| Т. |
нетытулава́ным |
нетытулава́най
нетытулава́наю |
нетытулава́ным |
нетытулава́нымі |
| М. |
нетытулава́ным |
нетытулава́най |
нетытулава́ным |
нетытулава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
нетытулава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нетытулава́ны |
нетытулава́ная |
нетытулава́нае |
нетытулава́ныя |
| Р. |
нетытулава́нага |
нетытулава́най
нетытулава́нае |
нетытулава́нага |
нетытулава́ных |
| Д. |
нетытулава́наму |
нетытулава́най |
нетытулава́наму |
нетытулава́ным |
| В. |
нетытулава́ны (неадуш.)
нетытулава́нага (адуш.) |
нетытулава́ную |
нетытулава́нае |
нетытулава́ныя (неадуш.)
нетытулава́ных (адуш.) |
| Т. |
нетытулава́ным |
нетытулава́най
нетытулава́наю |
нетытулава́ным |
нетытулава́нымі |
| М. |
нетытулава́ным |
нетытулава́най |
нетытулава́ным |
нетытулава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
нетэарэ́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нетэарэ́тык |
нетэарэ́тыкі |
| Р. |
нетэарэ́тыка |
нетэарэ́тыкаў |
| Д. |
нетэарэ́тыку |
нетэарэ́тыкам |
| В. |
нетэарэ́тыка |
нетэарэ́тыкаў |
| Т. |
нетэарэ́тыкам |
нетэарэ́тыкамі |
| М. |
нетэарэ́тыку |
нетэарэ́тыках |
Крыніцы:
piskunou2012.