Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

правінцы́йнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. правінцы́йнік правінцы́йнікі
Р. правінцы́йніка правінцы́йнікаў
Д. правінцы́йніку правінцы́йнікам
В. правінцы́йніка правінцы́йнікаў
Т. правінцы́йнікам правінцы́йнікамі
М. правінцы́йніку правінцы́йніках

Крыніцы: piskunou2012.

правінцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. правінцы́йны правінцы́йная правінцы́йнае правінцы́йныя
Р. правінцы́йнага правінцы́йнай
правінцы́йнае		 правінцы́йнага правінцы́йных
Д. правінцы́йнаму правінцы́йнай правінцы́йнаму правінцы́йным
В. правінцы́йны (неадуш.)
правінцы́йнага (адуш.)		 правінцы́йную правінцы́йнае правінцы́йныя (неадуш.)
правінцы́йных (адуш.)
Т. правінцы́йным правінцы́йнай
правінцы́йнаю		 правінцы́йным правінцы́йнымі
М. правінцы́йным правінцы́йнай правінцы́йным правінцы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

праві́нцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. праві́нцыя праві́нцыі
Р. праві́нцыі праві́нцый
Д. праві́нцыі праві́нцыям
В. праві́нцыю праві́нцыі
Т. праві́нцыяй
праві́нцыяю		 праві́нцыямі
М. праві́нцыі праві́нцыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

правінцыя́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. правінцыя́л правінцыя́лы
Р. правінцыя́ла правінцыя́лаў
Д. правінцыя́лу правінцыя́лам
В. правінцыя́ла правінцыя́лаў
Т. правінцыя́лам правінцыя́ламі
М. правінцыя́ле правінцыя́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

правінцыя́лачка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. правінцыя́лачка правінцыя́лачкі
Р. правінцыя́лачкі правінцыя́лачак
Д. правінцыя́лачцы правінцыя́лачкам
В. правінцыя́лачку правінцыя́лачак
Т. правінцыя́лачкай
правінцыя́лачкаю		 правінцыя́лачкамі
М. правінцыя́лачцы правінцыя́лачках

Крыніцы: piskunou2012.

правінцыялі́зм

‘дыялектызм’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. правінцыялі́зм правінцыялі́змы
Р. правінцыялі́зма правінцыялі́змаў
Д. правінцыялі́зму правінцыялі́змам
В. правінцыялі́зм правінцыялі́змы
Т. правінцыялі́змам правінцыялі́змамі
М. правінцыялі́зме правінцыялі́змах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

правінцыялі́зм

‘правінцыяльныя погляды і манеры’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. правінцыялі́зм
Р. правінцыялі́зму
Д. правінцыялі́зму
В. правінцыялі́зм
Т. правінцыялі́змам
М. правінцыялі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

правінцыя́лка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. правінцыя́лка правінцыя́лкі
Р. правінцыя́лкі правінцыя́лак
Д. правінцыя́лцы правінцыя́лкам
В. правінцыя́лку правінцыя́лак
Т. правінцыя́лкай
правінцыя́лкаю		 правінцыя́лкамі
М. правінцыя́лцы правінцыя́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

правінцыя́льна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
правінцыя́льна - -

Крыніцы: piskunou2012.

правінцыя́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. правінцыя́льнасць
Р. правінцыя́льнасці
Д. правінцыя́льнасці
В. правінцыя́льнасць
Т. правінцыя́льнасцю
М. правінцыя́льнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.