праві́нцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. праві́нцыя праві́нцыі
Р. праві́нцыі праві́нцый
Д. праві́нцыі праві́нцыям
В. праві́нцыю праві́нцыі
Т. праві́нцыяй
праві́нцыяю		 праві́нцыямі
М. праві́нцыі праві́нцыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)