правінцы́йнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. правінцы́йнік правінцы́йнікі
Р. правінцы́йніка правінцы́йнікаў
Д. правінцы́йніку правінцы́йнікам
В. правінцы́йніка правінцы́йнікаў
Т. правінцы́йнікам правінцы́йнікамі
М. правінцы́йніку правінцы́йніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)