незмяро́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
незмяро́ны |
незмяро́ная |
незмяро́нае |
незмяро́ныя |
Р. |
незмяро́нага |
незмяро́най незмяро́нае |
незмяро́нага |
незмяро́ных |
Д. |
незмяро́наму |
незмяро́най |
незмяро́наму |
незмяро́ным |
В. |
незмяро́ны (неадуш.) незмяро́нага (адуш.) |
незмяро́ную |
незмяро́нае |
незмяро́ныя (неадуш.) незмяро́ных (адуш.) |
Т. |
незмяро́ным |
незмяро́най незмяро́наю |
незмяро́ным |
незмяро́нымі |
М. |
незмяро́ным |
незмяро́най |
незмяро́ным |
незмяро́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
незнаё́ма
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
незнаё́ма |
- |
- |
незнаё́мая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
ж. |
- |
Н. |
незнаё́мая |
незнаё́мыя |
Р. |
незнаё́май |
незнаё́мых |
Д. |
незнаё́май |
незнаё́мым |
В. |
незнаё́мую |
незнаё́мых |
Т. |
незнаё́май незнаё́маю |
незнаё́мымі |
М. |
незнаё́май |
незнаё́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
незнаё́мец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
незнаё́мец |
незнаё́мцы |
Р. |
незнаё́мца |
незнаё́мцаў |
Д. |
незнаё́мцу |
незнаё́мцам |
В. |
незнаё́мца |
незнаё́мцаў |
Т. |
незнаё́мцам |
незнаё́мцамі |
М. |
незнаё́мцу |
незнаё́мцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
незнаё́мка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
незнаё́мка |
незнаё́мкі |
Р. |
незнаё́мкі |
незнаё́мак |
Д. |
незнаё́мцы |
незнаё́мкам |
В. |
незнаё́мку |
незнаё́мак |
Т. |
незнаё́мкай незнаё́мкаю |
незнаё́мкамі |
М. |
незнаё́мцы |
незнаё́мках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
незнаё́мства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
незнаё́мства |
Р. |
незнаё́мства |
Д. |
незнаё́мству |
В. |
незнаё́мства |
Т. |
незнаё́мствам |
М. |
незнаё́мстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
незнаё́мы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
незнаё́мы |
незнаё́мая |
незнаё́мае |
незнаё́мыя |
Р. |
незнаё́мага |
незнаё́май незнаё́мае |
незнаё́мага |
незнаё́мых |
Д. |
незнаё́маму |
незнаё́май |
незнаё́маму |
незнаё́мым |
В. |
незнаё́мы (неадуш.) незнаё́мага (адуш.) |
незнаё́мую |
незнаё́мае |
незнаё́мыя (неадуш.) незнаё́мых (адуш.) |
Т. |
незнаё́мым |
незнаё́май незнаё́маю |
незнаё́мым |
незнаё́мымі |
М. |
незнаё́мым |
незнаё́май |
незнаё́мым |
незнаё́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.