наступа́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
наступа́льнік |
наступа́льнікі |
Р. |
наступа́льніка |
наступа́льнікаў |
Д. |
наступа́льніку |
наступа́льнікам |
В. |
наступа́льніка |
наступа́льнікаў |
Т. |
наступа́льнікам |
наступа́льнікамі |
М. |
наступа́льніку |
наступа́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
наступа́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наступа́льны |
наступа́льная |
наступа́льнае |
наступа́льныя |
Р. |
наступа́льнага |
наступа́льнай наступа́льнае |
наступа́льнага |
наступа́льных |
Д. |
наступа́льнаму |
наступа́льнай |
наступа́льнаму |
наступа́льным |
В. |
наступа́льны (неадуш.) наступа́льнага (адуш.) |
наступа́льную |
наступа́льнае |
наступа́льныя (неадуш.) наступа́льных (адуш.) |
Т. |
наступа́льным |
наступа́льнай наступа́льнаю |
наступа́льным |
наступа́льнымі |
М. |
наступа́льным |
наступа́льнай |
наступа́льным |
наступа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
наступа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наступа́льны |
наступа́льная |
наступа́льнае |
наступа́льныя |
Р. |
наступа́льнага |
наступа́льнай наступа́льнае |
наступа́льнага |
наступа́льных |
Д. |
наступа́льнаму |
наступа́льнай |
наступа́льнаму |
наступа́льным |
В. |
наступа́льны (неадуш.) наступа́льнага (адуш.) |
наступа́льную |
наступа́льнае |
наступа́льныя (неадуш.) наступа́льных (адуш.) |
Т. |
наступа́льным |
наступа́льнай наступа́льнаю |
наступа́льным |
наступа́льнымі |
М. |
наступа́льным |
наступа́льнай |
наступа́льным |
наступа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
наступа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
наступа́нне |
Р. |
наступа́ння |
Д. |
наступа́нню |
В. |
наступа́нне |
Т. |
наступа́ннем |
М. |
наступа́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наступа́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наступа́ю |
наступа́ем |
2-я ас. |
наступа́еш |
наступа́еце |
3-я ас. |
наступа́е |
наступа́юць |
Прошлы час |
м. |
наступа́ў |
наступа́лі |
ж. |
наступа́ла |
н. |
наступа́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
наступа́й |
наступа́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
наступа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
наступа́ючы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наступа́ючы |
наступа́ючая |
наступа́ючае |
наступа́ючыя |
Р. |
наступа́ючага |
наступа́ючай наступа́ючае |
наступа́ючага |
наступа́ючых |
Д. |
наступа́ючаму |
наступа́ючай |
наступа́ючаму |
наступа́ючым |
В. |
наступа́ючы (неадуш.) |
наступа́ючую |
наступа́ючае |
наступа́ючыя (неадуш.) |
Т. |
наступа́ючым |
наступа́ючай наступа́ючаю |
наступа́ючым |
наступа́ючымі |
М. |
наступа́ючым |
наступа́ючай |
наступа́ючым |
наступа́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
наступа́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наступа́ючы |
наступа́ючая |
наступа́ючае |
наступа́ючыя |
Р. |
наступа́ючага |
наступа́ючай наступа́ючае |
наступа́ючага |
наступа́ючых |
Д. |
наступа́ючаму |
наступа́ючай |
наступа́ючаму |
наступа́ючым |
В. |
наступа́ючы (неадуш.) |
наступа́ючую |
наступа́ючае |
наступа́ючыя (неадуш.) |
Т. |
наступа́ючым |
наступа́ючай наступа́ючаю |
наступа́ючым |
наступа́ючымі |
М. |
наступа́ючым |
наступа́ючай |
наступа́ючым |
наступа́ючых |
Кароткая форма: наступа́юча.
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
наступі́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наступлю́ |
насту́пім |
2-я ас. |
насту́піш |
насту́піце |
3-я ас. |
насту́піць |
насту́пяць |
Прошлы час |
м. |
наступі́ў |
наступі́лі |
ж. |
наступі́ла |
н. |
наступі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
наступі́ |
наступі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
наступі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
наступле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
наступле́нне |
наступле́нні |
Р. |
наступле́ння |
наступле́нняў |
Д. |
наступле́нню |
наступле́нням |
В. |
наступле́нне |
наступле́нні |
Т. |
наступле́ннем |
наступле́ннямі |
М. |
наступле́нні |
наступле́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
насту́пнае
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
н. |
Н. |
насту́пнае |
Р. |
насту́пнага |
Д. |
насту́пнаму |
В. |
насту́пнае |
Т. |
насту́пным |
М. |
насту́пным |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.