насле́даваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
насле́дую |
насле́дуем |
| 2-я ас. |
насле́дуеш |
насле́дуеце |
| 3-я ас. |
насле́дуе |
насле́дуюць |
| Прошлы час |
| м. |
насле́даваў |
насле́давалі |
| ж. |
насле́давала |
| н. |
насле́давала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
насле́дуй |
насле́дуйце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
насле́даваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наследава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
насляду́ю |
насляду́ем |
| 2-я ас. |
насляду́еш |
насляду́еце |
| 3-я ас. |
насляду́е |
насляду́юць |
| Прошлы час |
| м. |
наследава́ў |
наследава́лі |
| ж. |
наследава́ла |
| н. |
наследава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
насляду́й |
насляду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
насляду́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012.
наследава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
насляду́ю |
насляду́ем |
| 2-я ас. |
насляду́еш |
насляду́еце |
| 3-я ас. |
насляду́е |
насляду́юць |
| Прошлы час |
| м. |
наследава́ў |
наследава́лі |
| ж. |
наследава́ла |
| н. |
наследава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
насляду́й |
насляду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
наследава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012.
насле́ддзе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
насле́ддзе |
| Р. |
насле́ддзя |
| Д. |
насле́ддзю |
| В. |
насле́ддзе |
| Т. |
насле́ддзем |
| М. |
насле́ддзі |
Крыніцы:
piskunou2012.
насле́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
насле́джаны |
насле́джаная |
насле́джанае |
насле́джаныя |
| Р. |
насле́джанага |
насле́джанай насле́джанае |
насле́джанага |
насле́джаных |
| Д. |
насле́джанаму |
насле́джанай |
насле́джанаму |
насле́джаным |
| В. |
насле́джаны (неадуш.) насле́джанага (адуш.) |
насле́джаную |
насле́джанае |
насле́джаныя (неадуш.) насле́джаных (адуш.) |
| Т. |
насле́джаным |
насле́джанай насле́джанаю |
насле́джаным |
насле́джанымі |
| М. |
насле́джаным |
насле́джанай |
насле́джаным |
насле́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
насле́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
насле́днік |
насле́днікі |
| Р. |
насле́дніка |
насле́днікаў |
| Д. |
насле́дніку |
насле́днікам |
| В. |
насле́дніка |
насле́днікаў |
| Т. |
насле́днікам |
насле́днікамі |
| М. |
насле́дніку |
насле́дніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Насле́днікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Насле́днікі |
| Р. |
Насле́днікаў |
| Д. |
Насле́днікам |
| В. |
Насле́днікі |
| Т. |
Насле́днікамі |
| М. |
Насле́дніках |
насле́дніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
насле́дніца |
насле́дніцы |
| Р. |
насле́дніцы |
насле́дніц |
| Д. |
насле́дніцы |
насле́дніцам |
| В. |
насле́дніцу |
насле́дніц |
| Т. |
насле́дніцай насле́дніцаю |
насле́дніцамі |
| М. |
насле́дніцы |
насле́дніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
насле́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
насле́дны |
насле́дная |
насле́днае |
насле́дныя |
| Р. |
насле́днага |
насле́днай насле́днае |
насле́днага |
насле́дных |
| Д. |
насле́днаму |
насле́днай |
насле́днаму |
насле́дным |
| В. |
насле́дны (неадуш.) насле́днага (адуш.) |
насле́дную |
насле́днае |
насле́дныя (неадуш.) насле́дных (адуш.) |
| Т. |
насле́дным |
насле́днай насле́днаю |
насле́дным |
насле́днымі |
| М. |
насле́дным |
насле́днай |
насле́дным |
насле́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.