незмаўка́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незмаўка́ны |
незмаўка́ная |
незмаўка́нае |
незмаўка́ныя |
| Р. |
незмаўка́нага |
незмаўка́най незмаўка́нае |
незмаўка́нага |
незмаўка́ных |
| Д. |
незмаўка́наму |
незмаўка́най |
незмаўка́наму |
незмаўка́ным |
| В. |
незмаўка́ны (неадуш.) незмаўка́нага (адуш.) |
незмаўка́ную |
незмаўка́нае |
незмаўка́ныя (неадуш.) незмаўка́ных (адуш.) |
| Т. |
незмаўка́ным |
незмаўка́най незмаўка́наю |
незмаўка́ным |
незмаўка́нымі |
| М. |
незмаўка́ным |
незмаўка́най |
незмаўка́ным |
незмаўка́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
незміна́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
незміна́льнасць |
| Р. |
незміна́льнасці |
| Д. |
незміна́льнасці |
| В. |
незміна́льнасць |
| Т. |
незміна́льнасцю |
| М. |
незміна́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
незміры́масць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
незміры́масць |
| Р. |
незміры́масці |
| Д. |
незміры́масці |
| В. |
незміры́масць |
| Т. |
незміры́масцю |
| М. |
незміры́масці |
Крыніцы:
piskunou2012.
незмяня́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
незмяня́льнасць |
| Р. |
незмяня́льнасці |
| Д. |
незмяня́льнасці |
| В. |
незмяня́льнасць |
| Т. |
незмяня́льнасцю |
| М. |
незмяня́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.