Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

скару́бка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. скару́бка скару́бкі
Р. скару́бкі скару́бак
Д. скару́бцы скару́бкам
В. скару́бку скару́бкі
Т. скару́бкай
скару́бкаю
скару́бкамі
М. скару́бцы скару́бках

Крыніцы: piskunou2012.

скару́зіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. скару́жуся скару́зімся
2-я ас. скару́зішся скару́зіцеся
3-я ас. скару́зіцца скару́зяцца
Прошлы час
м. скару́зіўся скару́зіліся
ж. скару́зілася
н. скару́зілася
Загадны лад
2-я ас. скару́зься скару́зьцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час скару́зячыся

Крыніцы: piskunou2012.

скарумпава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скарумпава́ны скарумпава́ная скарумпава́нае скарумпава́ныя
Р. скарумпава́нага скарумпава́най
скарумпава́нае
скарумпава́нага скарумпава́ных
Д. скарумпава́наму скарумпава́най скарумпава́наму скарумпава́ным
В. скарумпава́ны (неадуш.)
скарумпава́нага (адуш.)
скарумпава́ную скарумпава́нае скарумпава́ныя (неадуш.)
скарумпава́ных (адуш.)
Т. скарумпава́ным скарумпава́най
скарумпава́наю
скарумпава́ным скарумпава́нымі
М. скарумпава́ным скарумпава́най скарумпава́ным скарумпава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

скару́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. скару́па скару́пы
Р. скару́пы скару́п
Д. скару́пе скару́пам
В. скару́пу скару́пы
Т. скару́пай
скару́паю
скару́памі
М. скару́пе скару́пах

Крыніцы: piskunou2012.

скару́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. скару́пка скару́пкі
Р. скару́пкі скару́пак
Д. скару́пцы скару́пкам
В. скару́пку скару́пкі
Т. скару́пкай
скару́пкаю
скару́пкамі
М. скару́пцы скару́пках

Крыніцы: piskunou2012.

скару́плы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скару́плы скару́плая скару́плае скару́плыя
Р. скару́плага скару́плай
скару́плае
скару́плага скару́плых
Д. скару́пламу скару́плай скару́пламу скару́плым
В. скару́плы (неадуш.)
скару́плага (адуш.)
скару́плую скару́плае скару́плыя (неадуш.)
скару́плых (адуш.)
Т. скару́плым скару́плай
скару́плаю
скару́плым скару́плымі
М. скару́плым скару́плай скару́плым скару́плых

Крыніцы: piskunou2012.

скару́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. скару́чаны скару́чаная скару́чанае скару́чаныя
Р. скару́чанага скару́чанай
скару́чанае
скару́чанага скару́чаных
Д. скару́чанаму скару́чанай скару́чанаму скару́чаным
В. скару́чаны (неадуш.)
скару́чанага (адуш.)
скару́чаную скару́чанае скару́чаныя (неадуш.)
скару́чаных (адуш.)
Т. скару́чаным скару́чанай
скару́чанаю
скару́чаным скару́чанымі
М. скару́чаным скару́чанай скару́чаным скару́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

скару́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скару́чуся скару́чымся
2-я ас. скару́чышся скару́чыцеся
3-я ас. скару́чыцца скару́чацца
Прошлы час
м. скару́чыўся скару́чыліся
ж. скару́чылася
н. скару́чылася
Загадны лад
2-я ас. скару́чся скару́чцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час скару́чыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

скару́чыць

‘скурчыць, сагнуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скару́чу скару́чым
2-я ас. скару́чыш скару́чыце
3-я ас. скару́чыць скару́чаць
Прошлы час
м. скару́чыў скару́чылі
ж. скару́чыла
н. скару́чыла
Загадны лад
2-я ас. скару́ч скару́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час скару́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

скарцава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. скарцу́юся скарцу́емся
2-я ас. скарцу́ешся скарцу́ецеся
3-я ас. скарцу́ецца скарцу́юцца
Прошлы час
м. скарцава́ўся скарцава́ліся
ж. скарцава́лася
н. скарцава́лася
Загадны лад
2-я ас. скарцу́йся скарцу́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час скарцава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.