вы́галіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́галюся |
вы́галімся |
| 2-я ас. |
вы́галішся |
вы́галіцеся |
| 3-я ас. |
вы́галіцца |
вы́галяцца |
| Прошлы час |
| м. |
вы́галіўся |
вы́галіліся |
| ж. |
вы́галілася |
| н. |
вы́галілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́галіся |
вы́галіцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́галіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́галіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́галю |
вы́галім |
| 2-я ас. |
вы́галіш |
вы́галіце |
| 3-я ас. |
вы́галіць |
вы́галяць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́галіў |
вы́галілі |
| ж. |
вы́галіла |
| н. |
вы́галіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́галі |
вы́галіце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́галіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выгало́швацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выгало́шваюся |
выгало́шваемся |
| 2-я ас. |
выгало́шваешся |
выгало́шваецеся |
| 3-я ас. |
выгало́шваецца |
выгало́шваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
выгало́шваўся |
выгало́шваліся |
| ж. |
выгало́швалася |
| н. |
выгало́швалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выгало́швайся |
выгало́швайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выгало́шваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
выгало́шваць
‘абвяшчаць, прамаўляць, выказваць, спяваць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выгало́шваю |
выгало́шваем |
| 2-я ас. |
выгало́шваеш |
выгало́шваеце |
| 3-я ас. |
выгало́швае |
выгало́шваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выгало́шваў |
выгало́швалі |
| ж. |
выгало́швала |
| н. |
выгало́швала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выгало́швай |
выгало́швайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выгало́шваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Выгаляне́нты
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Выгаляне́нты |
| Р. |
Выгаляне́нт Выгаляне́нтаў |
| Д. |
Выгаляне́нтам |
| В. |
Выгаляне́нты |
| Т. |
Выгаляне́нтамі |
| М. |
Выгаляне́нтах |
вы́ган
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вы́ган |
вы́ганы |
| Р. |
вы́гану |
вы́ганаў |
| Д. |
вы́гану |
вы́ганам |
| В. |
вы́ган |
вы́ганы |
| Т. |
вы́ганам |
вы́ганамі |
| М. |
вы́гане |
вы́ганах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́ганачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́ганачны |
вы́ганачная |
вы́ганачнае |
вы́ганачныя |
| Р. |
вы́ганачнага |
вы́ганачнай вы́ганачнае |
вы́ганачнага |
вы́ганачных |
| Д. |
вы́ганачнаму |
вы́ганачнай |
вы́ганачнаму |
вы́ганачным |
| В. |
вы́ганачны (неадуш.) вы́ганачнага (адуш.) |
вы́ганачную |
вы́ганачнае |
вы́ганачныя (неадуш.) вы́ганачных (адуш.) |
| Т. |
вы́ганачным |
вы́ганачнай вы́ганачнаю |
вы́ганачным |
вы́ганачнымі |
| М. |
вы́ганачным |
вы́ганачнай |
вы́ганачным |
вы́ганачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
вы́ганашаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́ганашаны |
вы́ганашаная |
вы́ганашанае |
вы́ганашаныя |
| Р. |
вы́ганашанага |
вы́ганашанай вы́ганашанае |
вы́ганашанага |
вы́ганашаных |
| Д. |
вы́ганашанаму |
вы́ганашанай |
вы́ганашанаму |
вы́ганашаным |
| В. |
вы́ганашаны (неадуш.) вы́ганашанага (адуш.) |
вы́ганашаную |
вы́ганашанае |
вы́ганашаныя (неадуш.) вы́ганашаных (адуш.) |
| Т. |
вы́ганашаным |
вы́ганашанай вы́ганашанаю |
вы́ганашаным |
вы́ганашанымі |
| М. |
вы́ганашаным |
вы́ганашанай |
вы́ганашаным |
вы́ганашаных |
Крыніцы:
piskunou2012.