Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
авлорухыэ

стрыжо́ў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стрыжо́ў стрыжо́ва стрыжо́ва стрыжо́вы
Р. стрыжо́вага стрыжо́вай
стрыжо́вае		 стрыжо́вага стрыжо́вых
Д. стрыжо́ваму стрыжо́вай стрыжо́ваму стрыжо́вым
В. стрыжо́ў (неадуш.)
стрыжо́вага (адуш.)		 стрыжо́ву стрыжо́ва стрыжо́вы (неадуш.)
стрыжо́вых (адуш.)
Т. стрыжо́вым стрыжо́вай
стрыжо́ваю		 стрыжо́вым стрыжо́вымі
М. стрыжо́вым стрыжо́вай стрыжо́вым стрыжо́вых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

стрыжы́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стрыжы́ны стрыжы́ная стрыжы́нае стрыжы́ныя
Р. стрыжы́нага стрыжы́най
стрыжы́нае		 стрыжы́нага стрыжы́ных
Д. стрыжы́наму стрыжы́най стрыжы́наму стрыжы́ным
В. стрыжы́ны (неадуш.)
стрыжы́нага (адуш.)		 стрыжы́ную стрыжы́нае стрыжы́ныя (неадуш.)
стрыжы́ных (адуш.)
Т. стрыжы́ным стрыжы́най
стрыжы́наю		 стрыжы́ным стрыжы́нымі
М. стрыжы́ным стрыжы́най стрыжы́ным стрыжы́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

стрыжэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. стрыжэ́нне
Р. стрыжэ́ння
Д. стрыжэ́нню
В. стрыжэ́нне
Т. стрыжэ́ннем
М. стрыжэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

стрыжэ́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стрыжэ́ннік стрыжэ́ннікі
Р. стрыжэ́нніка стрыжэ́ннікаў
Д. стрыжэ́нніку стрыжэ́ннікам
В. стрыжэ́нніка стрыжэ́ннікаў
Т. стрыжэ́ннікам стрыжэ́ннікамі
М. стрыжэ́нніку стрыжэ́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

стрыжэ́ньчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стрыжэ́ньчык стрыжэ́ньчыкі
Р. стрыжэ́ньчыку стрыжэ́ньчыкаў
Д. стрыжэ́ньчыку стрыжэ́ньчыкам
В. стрыжэ́ньчык стрыжэ́ньчыкі
Т. стрыжэ́ньчыкам стрыжэ́ньчыкамі
М. стрыжэ́ньчыку стрыжэ́ньчыках

Крыніцы: piskunou2012.

стры́зніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. стры́зніцца -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. стры́знілася

Крыніцы: piskunou2012.

стры́зніць

‘стрызніць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. стры́зню стры́знім
2-я ас. стры́зніш стры́зніце
3-я ас. стры́зніць стры́зняць
Прошлы час
м. стры́зніў стры́знілі
ж. стры́зніла
н. стры́зніла
Загадны лад
2-я ас. стры́зні стры́зніце
Дзеепрыслоўе
прош. час стры́зніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Стрыі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Стрыі́
Р. Стрыё́ў
Д. Стрыя́м
В. Стрыі́
Т. Стрыя́мі
М. Стрыя́х

Стры́й

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Стры́й
Р. Стрыя́
Д. Стрыю́
В. Стры́й
Т. Стрыё́м
М. Стрыі́

стрыка́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. стрыка́нне
Р. стрыка́ння
Д. стрыка́нню
В. стрыка́нне
Т. стрыка́ннем
М. стрыка́нні

Крыніцы: piskunou2012.