стрыжэ́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
стрыжэ́ннік | стрыжэ́ннікі | |
стрыжэ́нніка | стрыжэ́ннікаў | |
стрыжэ́нніку | стрыжэ́ннікам | |
стрыжэ́нніка | стрыжэ́ннікаў | |
стрыжэ́ннікам | стрыжэ́ннікамі | |
стрыжэ́нніку | стрыжэ́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)