стры́зніць

‘стрызніць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. стры́зню стры́знім
2-я ас. стры́зніш стры́зніце
3-я ас. стры́зніць стры́зняць
Прошлы час
м. стры́зніў стры́знілі
ж. стры́зніла
н. стры́зніла
Загадны лад
2-я ас. стры́зні стры́зніце
Дзеепрыслоўе
прош. час стры́зніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)