біямембра́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
біямембра́на |
біямембра́ны |
Р. |
біямембра́ны |
біямембра́н |
Д. |
біямембра́не |
біямембра́нам |
В. |
біямембра́ну |
біямембра́ны |
Т. |
біямембра́най біямембра́наю |
біямембра́намі |
М. |
біямембра́не |
біямембра́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
біяме́трыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
біяме́трыка |
Р. |
біяме́трыкі |
Д. |
біяме́трыцы |
В. |
біяме́трыку |
Т. |
біяме́трыкай біяме́трыкаю |
М. |
біяме́трыцы |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
біяметры́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
біяметры́чна |
- |
- |
біяметры́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
біяметры́чны |
біяметры́чная |
біяметры́чнае |
біяметры́чныя |
Р. |
біяметры́чнага |
біяметры́чнай біяметры́чнае |
біяметры́чнага |
біяметры́чных |
Д. |
біяметры́чнаму |
біяметры́чнай |
біяметры́чнаму |
біяметры́чным |
В. |
біяметры́чны (неадуш.) біяметры́чнага (адуш.) |
біяметры́чную |
біяметры́чнае |
біяметры́чныя (неадуш.) біяметры́чных (адуш.) |
Т. |
біяметры́чным |
біяметры́чнай біяметры́чнаю |
біяметры́чным |
біяметры́чнымі |
М. |
біяметры́чным |
біяметры́чнай |
біяметры́чным |
біяметры́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
біяме́трыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
біяме́трыя |
Р. |
біяме́трыі |
Д. |
біяме́трыі |
В. |
біяме́трыю |
Т. |
біяме́трыяй біяме́трыяю |
М. |
біяме́трыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
біяметэарало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
біяметэарало́гія |
Р. |
біяметэарало́гіі |
Д. |
біяметэарало́гіі |
В. |
біяметэарало́гію |
Т. |
біяметэарало́гіяй біяметэарало́гіяю |
М. |
біяметэарало́гіі |
Крыніцы:
piskunou2012.
біямеха́ніка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
біямеха́ніка |
Р. |
біямеха́нікі |
Д. |
біямеха́ніцы |
В. |
біямеха́ніку |
Т. |
біямеха́нікай біямеха́нікаю |
М. |
біямеха́ніцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
біямехані́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
біямехані́чна |
- |
- |
біямехані́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
біямехані́чны |
біямехані́чная |
біямехані́чнае |
біямехані́чныя |
Р. |
біямехані́чнага |
біямехані́чнай біямехані́чнае |
біямехані́чнага |
біямехані́чных |
Д. |
біямехані́чнаму |
біямехані́чнай |
біямехані́чнаму |
біямехані́чным |
В. |
біямехані́чны (неадуш.) біямехані́чнага (адуш.) |
біямехані́чную |
біямехані́чнае |
біямехані́чныя (неадуш.) біямехані́чных (адуш.) |
Т. |
біямехані́чным |
біямехані́чнай біямехані́чнаю |
біямехані́чным |
біямехані́чнымі |
М. |
біямехані́чным |
біямехані́чнай |
біямехані́чным |
біямехані́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
біямецы́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
біямецы́н |
Р. |
біямецы́ну |
Д. |
біямецы́ну |
В. |
біямецы́н |
Т. |
біямецы́нам |
М. |
біямецы́не |
Крыніцы:
nazounik2008.