Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

біямембра́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. біямембра́на біямембра́ны
Р. біямембра́ны біямембра́н
Д. біямембра́не біямембра́нам
В. біямембра́ну біямембра́ны
Т. біямембра́най
біямембра́наю
біямембра́намі
М. біямембра́не біямембра́нах

Крыніцы: piskunou2012.

біяме́трыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. біяме́трыка
Р. біяме́трыкі
Д. біяме́трыцы
В. біяме́трыку
Т. біяме́трыкай
біяме́трыкаю
М. біяме́трыцы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

біяметры́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
біяметры́чна - -

біяметры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. біяметры́чны біяметры́чная біяметры́чнае біяметры́чныя
Р. біяметры́чнага біяметры́чнай
біяметры́чнае
біяметры́чнага біяметры́чных
Д. біяметры́чнаму біяметры́чнай біяметры́чнаму біяметры́чным
В. біяметры́чны (неадуш.)
біяметры́чнага (адуш.)
біяметры́чную біяметры́чнае біяметры́чныя (неадуш.)
біяметры́чных (адуш.)
Т. біяметры́чным біяметры́чнай
біяметры́чнаю
біяметры́чным біяметры́чнымі
М. біяметры́чным біяметры́чнай біяметры́чным біяметры́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

біяме́трыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. біяме́трыя
Р. біяме́трыі
Д. біяме́трыі
В. біяме́трыю
Т. біяме́трыяй
біяме́трыяю
М. біяме́трыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

біяметэарало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. біяметэарало́гія
Р. біяметэарало́гіі
Д. біяметэарало́гіі
В. біяметэарало́гію
Т. біяметэарало́гіяй
біяметэарало́гіяю
М. біяметэарало́гіі

Крыніцы: piskunou2012.

біямеха́ніка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. біямеха́ніка
Р. біямеха́нікі
Д. біямеха́ніцы
В. біямеха́ніку
Т. біямеха́нікай
біямеха́нікаю
М. біямеха́ніцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

біямехані́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
біямехані́чна - -

біямехані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. біямехані́чны біямехані́чная біямехані́чнае біямехані́чныя
Р. біямехані́чнага біямехані́чнай
біямехані́чнае
біямехані́чнага біямехані́чных
Д. біямехані́чнаму біямехані́чнай біямехані́чнаму біямехані́чным
В. біямехані́чны (неадуш.)
біямехані́чнага (адуш.)
біямехані́чную біямехані́чнае біямехані́чныя (неадуш.)
біямехані́чных (адуш.)
Т. біямехані́чным біямехані́чнай
біямехані́чнаю
біямехані́чным біямехані́чнымі
М. біямехані́чным біямехані́чнай біямехані́чным біямехані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

біямецы́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. біямецы́н
Р. біямецы́ну
Д. біямецы́ну
В. біямецы́н
Т. біямецы́нам
М. біямецы́не

Крыніцы: nazounik2008.