біямехані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. біямехані́чны біямехані́чная біямехані́чнае біямехані́чныя
Р. біямехані́чнага біямехані́чнай
біямехані́чнае		 біямехані́чнага біямехані́чных
Д. біямехані́чнаму біямехані́чнай біямехані́чнаму біямехані́чным
В. біямехані́чны (неадуш.)
біямехані́чнага (адуш.)		 біямехані́чную біямехані́чнае біямехані́чныя (неадуш.)
біямехані́чных (адуш.)
Т. біямехані́чным біямехані́чнай
біямехані́чнаю		 біямехані́чным біямехані́чнымі
М. біямехані́чным біямехані́чнай біямехані́чным біямехані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)