Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдежзійклмнопрстўфхцчшэюя

не́слух

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. не́слух не́слухі
Р. не́слуха не́слухаў
Д. не́слуху не́слухам
В. не́слуха не́слухаў
Т. не́слухам не́слухамі
М. не́слуху не́слухах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

неслухмя́на

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
неслухмя́на - -

Крыніцы: piskunou2012.

неслухмя́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. неслухмя́насць
Р. неслухмя́насці
Д. неслухмя́насці
В. неслухмя́насць
Т. неслухмя́насцю
М. неслухмя́насці

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

неслухмя́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. неслухмя́нка неслухмя́нкі
Р. неслухмя́нкі неслухмя́нак
Д. неслухмя́нцы неслухмя́нкам
В. неслухмя́нку неслухмя́нак
Т. неслухмя́нкай
неслухмя́нкаю		 неслухмя́нкамі
М. неслухмя́нцы неслухмя́нках

Крыніцы: tsbm1984.

неслухмя́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. неслухмя́нства
Р. неслухмя́нства
Д. неслухмя́нству
В. неслухмя́нства
Т. неслухмя́нствам
М. неслухмя́нстве

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

неслухмя́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неслухмя́ны неслухмя́ная неслухмя́нае неслухмя́ныя
Р. неслухмя́нага неслухмя́най
неслухмя́нае		 неслухмя́нага неслухмя́ных
Д. неслухмя́наму неслухмя́най неслухмя́наму неслухмя́ным
В. неслухмя́ны (неадуш.)
неслухмя́нага (адуш.)		 неслухмя́ную неслухмя́нае неслухмя́ныя (неадуш.)
неслухмя́ных (адуш.)
Т. неслухмя́ным неслухмя́най
неслухмя́наю		 неслухмя́ным неслухмя́нымі
М. неслухмя́ным неслухмя́най неслухмя́ным неслухмя́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

не́слуш

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. не́слуш
Р. не́слуша
Д. не́слушу
В. не́слуша
Т. не́слушам
М. не́слушу

Крыніцы: piskunou2012.

не́смак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. не́смак
Р. не́смаку
Д. не́смаку
В. не́смак
Т. не́смакам
М. не́смаку

Крыніцы: piskunou2012.

несмакаві́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. несмакаві́ты несмакаві́тая несмакаві́тае несмакаві́тыя
Р. несмакаві́тага несмакаві́тай
несмакаві́тае		 несмакаві́тага несмакаві́тых
Д. несмакаві́таму несмакаві́тай несмакаві́таму несмакаві́тым
В. несмакаві́ты (неадуш.)
несмакаві́тага (адуш.)		 несмакаві́тую несмакаві́тае несмакаві́тыя (неадуш.)
несмакаві́тых (адуш.)
Т. несмакаві́тым несмакаві́тай
несмакаві́таю		 несмакаві́тым несмакаві́тымі
М. несмакаві́тым несмакаві́тай несмакаві́тым несмакаві́тых

Крыніцы: piskunou2012.

несмяро́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
несмяро́тна - -