нарцэі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
нарцэі́н |
| Р. |
нарцэі́ну |
| Д. |
нарцэі́ну |
| В. |
нарцэі́н |
| Т. |
нарцэі́нам |
| М. |
нарцэі́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Нарчы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Нарчы́ |
| Р. |
Нарчо́ў |
| Д. |
Нарча́м |
| В. |
Нарчы́ |
| Т. |
Нарча́мі |
| М. |
Нарча́х |
на́ры
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
на́ры |
| Р. |
на́раў |
| Д. |
на́рам |
| В. |
на́ры |
| Т. |
на́рамі |
| М. |
на́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нарыва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нарыва́юся |
нарыва́емся |
| 2-я ас. |
нарыва́ешся |
нарыва́ецеся |
| 3-я ас. |
нарыва́ецца |
нарыва́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
нарыва́ўся |
нарыва́ліся |
| ж. |
нарыва́лася |
| н. |
нарыва́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нарыва́йся |
нарыва́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
нарыва́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нарыва́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нарыва́ю |
нарыва́ем |
| 2-я ас. |
нарыва́еш |
нарыва́еце |
| 3-я ас. |
нарыва́е |
нарыва́юць |
| Прошлы час |
| м. |
нарыва́ў |
нарыва́лі |
| ж. |
нарыва́ла |
| н. |
нарыва́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нарыва́й |
нарыва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
нарыва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
нары́гаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нары́гаю |
нары́гаем |
| 2-я ас. |
нары́гаеш |
нары́гаеце |
| 3-я ас. |
нары́гае |
нары́гаюць |
| Прошлы час |
| м. |
нары́гаў |
нары́галі |
| ж. |
нары́гала |
| н. |
нары́гала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нары́гай |
нары́гайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
нары́гаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Нары́льск
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Нары́льск |
| Р. |
Нары́льска |
| Д. |
Нары́льску |
| В. |
Нары́льск |
| Т. |
Нары́льскам |
| М. |
Нары́льску |