выяўле́нчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
выяўле́нчы |
выяўле́нчая |
выяўле́нчае |
выяўле́нчыя |
Р. |
выяўле́нчага |
выяўле́нчай выяўле́нчае |
выяўле́нчага |
выяўле́нчых |
Д. |
выяўле́нчаму |
выяўле́нчай |
выяўле́нчаму |
выяўле́нчым |
В. |
выяўле́нчы (неадуш.) выяўле́нчага (адуш.) |
выяўле́нчую |
выяўле́нчае |
выяўле́нчыя (неадуш.) выяўле́нчых (адуш.) |
Т. |
выяўле́нчым |
выяўле́нчай выяўле́нчаю |
выяўле́нчым |
выяўле́нчымі |
М. |
выяўле́нчым |
выяўле́нчай |
выяўле́нчым |
выяўле́нчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вы́яўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
вы́яўлены |
вы́яўленая |
вы́яўленае |
вы́яўленыя |
Р. |
вы́яўленага |
вы́яўленай вы́яўленае |
вы́яўленага |
вы́яўленых |
Д. |
вы́яўленаму |
вы́яўленай |
вы́яўленаму |
вы́яўленым |
В. |
вы́яўлены (неадуш.) вы́яўленага (адуш.) |
вы́яўленую |
вы́яўленае |
вы́яўленыя (неадуш.) вы́яўленых (адуш.) |
Т. |
вы́яўленым |
вы́яўленай вы́яўленаю |
вы́яўленым |
вы́яўленымі |
М. |
вы́яўленым |
вы́яўленай |
вы́яўленым |
вы́яўленых |
Кароткая форма: вы́яўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
выяўля́емы
дзеепрыметнік, залежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
выяўля́емы |
выяўля́емая |
выяўля́емае |
выяўля́емыя |
Р. |
выяўля́емага |
выяўля́емай выяўля́емае |
выяўля́емага |
выяўля́емых |
Д. |
выяўля́емаму |
выяўля́емай |
выяўля́емаму |
выяўля́емым |
В. |
выяўля́емы выяўля́емага |
выяўля́емую |
выяўля́емае |
выяўля́емыя |
Т. |
выяўля́емым |
выяўля́емай выяўля́емаю |
выяўля́емым |
выяўля́емымі |
М. |
выяўля́емым |
выяўля́емай |
выяўля́емым |
выяўля́емых |
выяўля́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
выяўля́льнасць |
Р. |
выяўля́льнасці |
Д. |
выяўля́льнасці |
В. |
выяўля́льнасць |
Т. |
выяўля́льнасцю |
М. |
выяўля́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
выяўля́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
выяўля́льнік |
выяўля́льнікі |
Р. |
выяўля́льніка |
выяўля́льнікаў |
Д. |
выяўля́льніку |
выяўля́льнікам |
В. |
выяўля́льніка |
выяўля́льнікаў |
Т. |
выяўля́льнікам |
выяўля́льнікамі |
М. |
выяўля́льніку |
выяўля́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
выяўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
выяўля́ецца |
выяўля́юцца |
Прошлы час |
м. |
выяўля́ўся |
выяўля́ліся |
ж. |
выяўля́лася |
н. |
выяўля́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выяўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
выяўля́ю |
выяўля́ем |
2-я ас. |
выяўля́еш |
выяўля́еце |
3-я ас. |
выяўля́е |
выяўля́юць |
Прошлы час |
м. |
выяўля́ў |
выяўля́лі |
ж. |
выяўля́ла |
н. |
выяўля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
выяўля́й |
выяўля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
выяўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
выя́ўна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
выя́ўна |
выя́ўней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.