Шала́шына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Шала́шына | |
| Шала́шына | |
| Шала́шыну | |
| Шала́шына | |
| Шала́шынам | |
| Шала́шыне |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннішалбе́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| шалбе́р | шалбе́ры | |
| шалбе́ра | шалбе́раў | |
| шалбе́ру | шалбе́рам | |
| шалбе́ра | шалбе́раў | |
| шалбе́рам | шалбе́рамі | |
| шалбе́ру | шалбе́рах |
Крыніцы:
шалбе́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| шалбе́рка | шалбе́ркі | |
| шалбе́ркі | шалбе́рак | |
| шалбе́рцы | шалбе́ркам | |
| шалбе́рку | шалбе́рак | |
| шалбе́ркай шалбе́ркаю |
шалбе́ркамі | |
| шалбе́рцы | шалбе́рках |
Крыніцы:
шалбе́рна
прыслоўе
| шалбе́рна | - | - |
Крыніцы:
шалбе́рны
прыметнік, якасны
| шалбе́рны | шалбе́рная | шалбе́рнае | шалбе́рныя | |
| шалбе́рнага | шалбе́рнай шалбе́рнае |
шалбе́рнага | шалбе́рных | |
| шалбе́рнаму | шалбе́рнай | шалбе́рнаму | шалбе́рным | |
| шалбе́рны ( шалбе́рнага ( |
шалбе́рную | шалбе́рнае | шалбе́рныя ( шалбе́рных ( |
|
| шалбе́рным | шалбе́рнай шалбе́рнаю |
шалбе́рным | шалбе́рнымі | |
| шалбе́рным | шалбе́рнай | шалбе́рным | шалбе́рных | |
Крыніцы:
шалбе́рны
прыметнік, адносны
| шалбе́рны | шалбе́рная | шалбе́рнае | шалбе́рныя | |
| шалбе́рнага | шалбе́рнай шалбе́рнае |
шалбе́рнага | шалбе́рных | |
| шалбе́рнаму | шалбе́рнай | шалбе́рнаму | шалбе́рным | |
| шалбе́рны ( шалбе́рнага ( |
шалбе́рную | шалбе́рнае | шалбе́рныя ( шалбе́рных ( |
|
| шалбе́рным | шалбе́рнай шалбе́рнаю |
шалбе́рным | шалбе́рнымі | |
| шалбе́рным | шалбе́рнай | шалбе́рным | шалбе́рных | |
Крыніцы:
шалбе́рскі
прыметнік, адносны
| шалбе́рскі | шалбе́рская | шалбе́рскае | шалбе́рскія | |
| шалбе́рскага | шалбе́рскай шалбе́рскае |
шалбе́рскага | шалбе́рскіх | |
| шалбе́рскаму | шалбе́рскай | шалбе́рскаму | шалбе́рскім | |
| шалбе́рскі ( шалбе́рскага ( |
шалбе́рскую | шалбе́рскае | шалбе́рскія ( шалбе́рскіх ( |
|
| шалбе́рскім | шалбе́рскай шалбе́рскаю |
шалбе́рскім | шалбе́рскімі | |
| шалбе́рскім | шалбе́рскай | шалбе́рскім | шалбе́рскіх | |
Крыніцы:
шалбе́рства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| шалбе́рства | шалбе́рствы | |
| шалбе́рства | шалбе́рстваў | |
| шалбе́рству | шалбе́рствам | |
| шалбе́рства | шалбе́рствы | |
| шалбе́рствам | шалбе́рствамі | |
| шалбе́рстве | шалбе́рствах |
Крыніцы:
шалбе́рыць
‘махляваць, ашукваць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| шалбе́ру | шалбе́рым | |
| шалбе́рыш | шалбе́рыце | |
| шалбе́рыць | шалбе́раць | |
| Прошлы час | ||
| шалбе́рыў | шалбе́рылі | |
| шалбе́рыла | ||
| шалбе́рыла | ||
| Загадны лад | ||
| шалбе́р | шалбе́рце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| шалбе́рачы | ||
Крыніцы:
шалве́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| шалве́я | |
| шалве́і | |
| шалве́і | |
| шалве́ю | |
| шалве́яй шалве́яю |
|
| шалве́і |
Крыніцы: