чы́йсьці
займеннік, няпэўны, безасабовы
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чы́йсьці |
чыя́сьці |
чыёсьці |
чые́сьці |
Р. |
чыйго́сьці |
чыёйсьці |
чыйго́сьці |
чыі́хсьці |
Д. |
чыйму́сьці |
чыёйсьці |
чыйму́сьці |
чыі́мсьці |
В. |
чыйго́сьці (адуш.) чы́йсьці (неадуш.) |
чыю́сьці |
чыёсьці |
чыі́хсьці чые́сьці |
Т. |
чыі́мсьці |
чыёйсьці |
чыі́мсьці |
чыі́місьці |
М. |
чыі́мсьці |
чыёйсьці |
чыі́мсьці |
чыі́хсьці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чый-ко́лечы
займеннік, няпэўны, безасабовы
|
адз. |
м. |
Н. |
чый-ко́лечы |
Р. |
чыйго́-ко́лечы |
Д. |
чыйму́-ко́лечы |
В. |
чыйго́-ко́лечы (адуш.) чый-ко́лечы (неадуш.) |
Т. |
чыі́м-ко́лечы |
М. |
чыі́м-ко́лечы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012.
чый-не́будзь
займеннік, няпэўны, безасабовы
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чый-не́будзь |
чыя́-не́будзь |
чыё-не́будзь |
чые́-не́будзь |
Р. |
чыйго́-не́будзь |
чыёй-не́будзь |
чыйго́-не́будзь |
чыі́х-не́будзь |
Д. |
чыйму́-не́будзь |
чыёй-не́будзь |
чыйму́-не́будзь |
чыі́м-не́будзь |
В. |
чыйго́-не́будзь (адуш.) чый-не́будзь (неадуш.) |
чыю́-не́будзь |
чыё-не́будзь |
чыі́х-не́будзь чые́-не́будзь |
Т. |
чыі́м-не́будзь |
чыёй-не́будзь |
чыі́м-не́будзь |
чыі́мі-не́будзь |
М. |
чыі́м-не́будзь |
чыёй-не́будзь |
чыі́м-не́будзь |
чыі́х-не́будзь |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чый-нічы́й
займеннік, няпэўны, безасабовы
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
чый-нічы́й |
чыя-нічыя́ |
чыё-нічыё |
чые́-нічые́ |
Р. |
чыйго-нічыйго́ |
чыёй-нічыёй |
чыйго-нічыйго́ |
чыі́х-нічыі́х |
Д. |
чыйму-нічыйму́ |
чыёй-нічыёй |
чыйму-нічыйму́ |
чыі́м-нічыі́м |
В. |
чыйго-нічыйго́ (адуш.) чый-нічы́й (неадуш.) |
чыю-нічыю́ |
чыё-нічыё |
чыі́х-нічыі́х чые́-нічые́ |
Т. |
чыім-нічыі́м |
чыёй-нічыёй чыёю-нічыёю |
чыім-нічыі́м |
чыі́мі-нічыі́мі |
М. |
чыім-нічыі́м |
чыёй-нічыёй |
чыім-нічыі́м |
чыі́х-нічыі́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
чы́к
выклічнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Чыка́га
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
Н. |
Чыка́га |
Р. |
Чыка́га |
Д. |
Чыка́га |
В. |
Чыка́га |
Т. |
Чыка́га |
М. |
Чыка́га |
Чы́калавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Чы́калавічы |
Р. |
Чы́калавіч Чы́калавічаў |
Д. |
Чы́калавічам |
В. |
Чы́калавічы |
Т. |
Чы́калавічамі |
М. |
Чы́калавічах |
чы́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
чы́канне |
Р. |
чы́кання |
Д. |
чы́канню |
В. |
чы́канне |
Т. |
чы́каннем |
М. |
чы́канні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Чы́каўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Чы́каўка |
Р. |
Чы́каўкі |
Д. |
Чы́каўцы |
В. |
Чы́каўку |
Т. |
Чы́каўкай Чы́каўкаю |
М. |
Чы́каўцы |