трэ́нер
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трэ́нер |
трэ́неры |
Р. |
трэ́нера |
трэ́нераў |
Д. |
трэ́неру |
трэ́нерам |
В. |
трэ́нера |
трэ́нераў |
Т. |
трэ́нерам |
трэ́нерамі |
М. |
трэ́неру |
трэ́нерах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трэ́нераў
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
трэ́нераў |
трэ́нерава |
трэ́нерава |
трэ́неравы |
Р. |
трэ́неравага |
трэ́неравай трэ́неравае |
трэ́неравага |
трэ́неравых |
Д. |
трэ́нераваму |
трэ́неравай |
трэ́нераваму |
трэ́неравым |
В. |
трэ́нераў (неадуш.) трэ́неравага (адуш.) |
трэ́нераву |
трэ́нерава |
трэ́неравы (неадуш.) трэ́неравых (адуш.) |
Т. |
трэ́неравым |
трэ́неравай трэ́нераваю |
трэ́неравым |
трэ́неравымі |
М. |
трэ́неравым |
трэ́неравай |
трэ́неравым |
трэ́неравых |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
трэ́нерка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трэ́нерка |
трэ́неркі |
Р. |
трэ́неркі |
трэ́нерак |
Д. |
трэ́нерцы |
трэ́неркам |
В. |
трэ́нерку |
трэ́нерак |
Т. |
трэ́неркай трэ́неркаю |
трэ́неркамі |
М. |
трэ́нерцы |
трэ́нерках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
трэ́нерскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
трэ́нерскі |
трэ́нерская |
трэ́нерскае |
трэ́нерскія |
Р. |
трэ́нерскага |
трэ́нерскай трэ́нерскае |
трэ́нерскага |
трэ́нерскіх |
Д. |
трэ́нерскаму |
трэ́нерскай |
трэ́нерскаму |
трэ́нерскім |
В. |
трэ́нерскі (неадуш.) трэ́нерскага (адуш.) |
трэ́нерскую |
трэ́нерскае |
трэ́нерскія (неадуш.) трэ́нерскіх (адуш.) |
Т. |
трэ́нерскім |
трэ́нерскай трэ́нерскаю |
трэ́нерскім |
трэ́нерскімі |
М. |
трэ́нерскім |
трэ́нерскай |
трэ́нерскім |
трэ́нерскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трэ́нерства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
трэ́нерства |
Р. |
трэ́нерства |
Д. |
трэ́нерству |
В. |
трэ́нерства |
Т. |
трэ́нерствам |
М. |
трэ́нерстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
трэ́нзель
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трэ́нзель |
трэ́нзелі |
Р. |
трэ́нзеля |
трэ́нзеляў |
Д. |
трэ́нзелю |
трэ́нзелям |
В. |
трэ́нзель |
трэ́нзелі |
Т. |
трэ́нзелем |
трэ́нзелямі |
М. |
трэ́нзелі |
трэ́нзелях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трэнзе́лька
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
трэнзе́лька |
трэнзе́лькі |
Р. |
трэнзе́лькі |
трэнзе́лек |
Д. |
трэнзе́льцы |
трэнзе́лькам |
В. |
трэнзе́льку |
трэнзе́лькі |
Т. |
трэнзе́лькай трэнзе́лькаю |
трэнзе́лькамі |
М. |
трэнзе́льцы |
трэнзе́льках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
трэ́нзельны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
трэ́нзельны |
трэ́нзельная |
трэ́нзельнае |
трэ́нзельныя |
Р. |
трэ́нзельнага |
трэ́нзельнай трэ́нзельнае |
трэ́нзельнага |
трэ́нзельных |
Д. |
трэ́нзельнаму |
трэ́нзельнай |
трэ́нзельнаму |
трэ́нзельным |
В. |
трэ́нзельны (неадуш.) трэ́нзельнага (адуш.) |
трэ́нзельную |
трэ́нзельнае |
трэ́нзельныя (неадуш.) трэ́нзельных (адуш.) |
Т. |
трэ́нзельным |
трэ́нзельнай трэ́нзельнаю |
трэ́нзельным |
трэ́нзельнымі |
М. |
трэ́нзельным |
трэ́нзельнай |
трэ́нзельным |
трэ́нзельных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
трэ́нінг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
трэ́нінг |
Р. |
трэ́нінгу |
Д. |
трэ́нінгу |
В. |
трэ́нінг |
Т. |
трэ́нінгам |
М. |
трэ́нінгу |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.