сірэ́навыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
сірэ́навыя |
| Р. |
сірэ́навых |
| Д. |
сірэ́навым |
| В. |
сірэ́навых |
| Т. |
сірэ́навымі |
| М. |
сірэ́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Сірэ́неўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Сірэ́неўка |
| Р. |
Сірэ́неўкі |
| Д. |
Сірэ́неўцы |
| В. |
Сірэ́неўку |
| Т. |
Сірэ́неўкай Сірэ́неўкаю |
| М. |
Сірэ́неўцы |
сірэ́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сірэ́нны |
сірэ́нная |
сірэ́ннае |
сірэ́нныя |
| Р. |
сірэ́ннага |
сірэ́ннай сірэ́ннае |
сірэ́ннага |
сірэ́нных |
| Д. |
сірэ́ннаму |
сірэ́ннай |
сірэ́ннаму |
сірэ́нным |
| В. |
сірэ́нны (неадуш.) сірэ́ннага (адуш.) |
сірэ́нную |
сірэ́ннае |
сірэ́нныя (неадуш.) сірэ́нных (адуш.) |
| Т. |
сірэ́нным |
сірэ́ннай сірэ́ннаю |
сірэ́нным |
сірэ́ннымі |
| М. |
сірэ́нным |
сірэ́ннай |
сірэ́нным |
сірэ́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.