сапраге́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сапраге́навы |
сапраге́навая |
сапраге́навае |
сапраге́навыя |
Р. |
сапраге́навага |
сапраге́навай сапраге́навае |
сапраге́навага |
сапраге́навых |
Д. |
сапраге́наваму |
сапраге́навай |
сапраге́наваму |
сапраге́навым |
В. |
сапраге́навы (неадуш.) сапраге́навага (адуш.) |
сапраге́навую |
сапраге́навае |
сапраге́навыя (неадуш.) сапраге́навых (адуш.) |
Т. |
сапраге́навым |
сапраге́навай сапраге́наваю |
сапраге́навым |
сапраге́навымі |
М. |
сапраге́навым |
сапраге́навай |
сапраге́навым |
сапраге́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сапраге́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сапраге́нны |
сапраге́нная |
сапраге́ннае |
сапраге́нныя |
Р. |
сапраге́ннага |
сапраге́ннай сапраге́ннае |
сапраге́ннага |
сапраге́нных |
Д. |
сапраге́ннаму |
сапраге́ннай |
сапраге́ннаму |
сапраге́нным |
В. |
сапраге́нны (неадуш.) сапраге́ннага (адуш.) |
сапраге́нную |
сапраге́ннае |
сапраге́нныя (неадуш.) сапраге́нных (адуш.) |
Т. |
сапраге́нным |
сапраге́ннай сапраге́ннаю |
сапраге́нным |
сапраге́ннымі |
М. |
сапраге́нным |
сапраге́ннай |
сапраге́нным |
сапраге́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
сапралегніё́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сапралегніё́з |
сапралегніё́зы |
Р. |
сапралегніё́зу |
сапралегніё́заў |
Д. |
сапралегніё́зу |
сапралегніё́зам |
В. |
сапралегніё́з |
сапралегніё́зы |
Т. |
сапралегніё́зам |
сапралегніё́замі |
М. |
сапралегніё́зе |
сапралегніё́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сапра́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
сапра́на |
сапра́на |
Р. |
сапра́на |
сапра́на |
Д. |
сапра́на |
сапра́на |
В. |
сапра́на |
сапра́на |
Т. |
сапра́на |
сапра́на |
М. |
сапра́на |
сапра́на |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сапра́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сапра́навы |
сапра́навая |
сапра́навае |
сапра́навыя |
Р. |
сапра́навага |
сапра́навай сапра́навае |
сапра́навага |
сапра́навых |
Д. |
сапра́наваму |
сапра́навай |
сапра́наваму |
сапра́навым |
В. |
сапра́навы (неадуш.) сапра́навага (адуш.) |
сапра́навую |
сапра́навае |
сапра́навыя (неадуш.) сапра́навых (адуш.) |
Т. |
сапра́навым |
сапра́навай сапра́наваю |
сапра́навым |
сапра́навымі |
М. |
сапра́навым |
сапра́навай |
сапра́навым |
сапра́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сапрані́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сапрані́ст |
сапрані́сты |
Р. |
сапрані́ста |
сапрані́стаў |
Д. |
сапрані́сту |
сапрані́стам |
В. |
сапрані́ста |
сапрані́стаў |
Т. |
сапрані́стам |
сапрані́стамі |
М. |
сапрані́сце |
сапрані́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сапрані́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сапрані́стка |
сапрані́сткі |
Р. |
сапрані́сткі |
сапрані́стак |
Д. |
сапрані́стцы |
сапрані́сткам |
В. |
сапрані́стку |
сапрані́стак |
Т. |
сапрані́сткай сапрані́сткаю |
сапрані́сткамі |
М. |
сапрані́стцы |
сапрані́стках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Сапраны́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Сапраны́ |
Р. |
Сапрано́ў |
Д. |
Сапрана́м |
В. |
Сапраны́ |
Т. |
Сапрана́мі |
М. |
Сапрана́х |
сапрапе́левы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сапрапе́левы |
сапрапе́левая |
сапрапе́левае |
сапрапе́левыя |
Р. |
сапрапе́левага |
сапрапе́левай сапрапе́левае |
сапрапе́левага |
сапрапе́левых |
Д. |
сапрапе́леваму |
сапрапе́левай |
сапрапе́леваму |
сапрапе́левым |
В. |
сапрапе́левы (неадуш.) сапрапе́левага (адуш.) |
сапрапе́левую |
сапрапе́левае |
сапрапе́левыя (неадуш.) сапрапе́левых (адуш.) |
Т. |
сапрапе́левым |
сапрапе́левай сапрапе́леваю |
сапрапе́левым |
сапрапе́левымі |
М. |
сапрапе́левым |
сапрапе́левай |
сапрапе́левым |
сапрапе́левых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.