сабатава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сабатава́ны |
сабатава́ная |
сабатава́нае |
сабатава́ныя |
| Р. |
сабатава́нага |
сабатава́най сабатава́нае |
сабатава́нага |
сабатава́ных |
| Д. |
сабатава́наму |
сабатава́най |
сабатава́наму |
сабатава́ным |
| В. |
сабатава́ны (неадуш.) сабатава́нага (адуш.) |
сабатава́ную |
сабатава́нае |
сабатава́ныя (неадуш.) сабатава́ных (адуш.) |
| Т. |
сабатава́ным |
сабатава́най сабатава́наю |
сабатава́ным |
сабатава́нымі |
| М. |
сабатава́ным |
сабатава́най |
сабатава́ным |
сабатава́ных |
Кароткая форма: сабатава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сабатава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сабатава́ны |
сабатава́ная |
сабатава́нае |
сабатава́ныя |
| Р. |
сабатава́нага |
сабатава́най сабатава́нае |
сабатава́нага |
сабатава́ных |
| Д. |
сабатава́наму |
сабатава́най |
сабатава́наму |
сабатава́ным |
| В. |
сабатава́ны (неадуш.) сабатава́нага (адуш.) |
сабатава́ную |
сабатава́нае |
сабатава́ныя (неадуш.) сабатава́ных (адуш.) |
| Т. |
сабатава́ным |
сабатава́най сабатава́наю |
сабатава́ным |
сабатава́нымі |
| М. |
сабатава́ным |
сабатава́най |
сабатава́ным |
сабатава́ных |
Кароткая форма: сабатава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сабатава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
сабату́ецца |
сабату́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
сабатава́ўся |
сабатава́ліся |
| ж. |
сабатава́лася |
| н. |
сабатава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сабатава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сабату́ю |
сабату́ем |
| 2-я ас. |
сабату́еш |
сабату́еце |
| 3-я ас. |
сабату́е |
сабату́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сабатава́ў |
сабатава́лі |
| ж. |
сабатава́ла |
| н. |
сабатава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сабату́й |
сабату́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
сабату́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сабатава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сабату́ю |
сабату́ем |
| 2-я ас. |
сабату́еш |
сабату́еце |
| 3-я ас. |
сабату́е |
сабату́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сабатава́ў |
сабатава́лі |
| ж. |
сабатава́ла |
| н. |
сабатава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сабату́й |
сабату́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сабатава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сабата́ж
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сабата́ж |
сабата́жы |
| Р. |
сабата́жу |
сабата́жаў |
| Д. |
сабата́жу |
сабата́жам |
| В. |
сабата́ж |
сабата́жы |
| Т. |
сабата́жам |
сабата́жамі |
| М. |
сабата́жы |
сабата́жах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сабата́жна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| сабата́жна |
- |
- |
сабата́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сабата́жнік |
сабата́жнікі |
| Р. |
сабата́жніка |
сабата́жнікаў |
| Д. |
сабата́жніку |
сабата́жнікам |
| В. |
сабата́жніка |
сабата́жнікаў |
| Т. |
сабата́жнікам |
сабата́жнікамі |
| М. |
сабата́жніку |
сабата́жніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сабата́жніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сабата́жніца |
сабата́жніцы |
| Р. |
сабата́жніцы |
сабата́жніц |
| Д. |
сабата́жніцы |
сабата́жніцам |
| В. |
сабата́жніцу |
сабата́жніц |
| Т. |
сабата́жніцай сабата́жніцаю |
сабата́жніцамі |
| М. |
сабата́жніцы |
сабата́жніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.