Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

роўнастаро́нні

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	роўнастаро́нні	роўнастаро́нняя	роўнастаро́нняе	роўнастаро́ннія
Р.	роўнастаро́нняга	роўнастаро́нняй роўнастаро́нняе	роўнастаро́нняга	роўнастаро́нніх
Д.	роўнастаро́нняму	роўнастаро́нняй	роўнастаро́нняму	роўнастаро́ннім
В.	роўнастаро́нні (неадуш.) роўнастаро́нняга (адуш.)	роўнастаро́ннюю	роўнастаро́нняе	роўнастаро́ннія (неадуш.) роўнастаро́нніх (адуш.)
Т.	роўнастаро́ннім	роўнастаро́нняй роўнастаро́нняю	роўнастаро́ннім	роўнастаро́ннімі
М.	роўнастаро́ннім	роўнастаро́нняй	роўнастаро́ннім	роўнастаро́нніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

роўнастаро́нні

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	роўнастаро́нні	роўнастаро́нняя	роўнастаро́нняе	роўнастаро́ннія
Р.	роўнастаро́нняга	роўнастаро́нняй роўнастаро́нняе	роўнастаро́нняга	роўнастаро́нніх
Д.	роўнастаро́нняму	роўнастаро́нняй	роўнастаро́нняму	роўнастаро́ннім
В.	роўнастаро́нні (неадуш.) роўнастаро́нняга (адуш.)	роўнастаро́ннюю	роўнастаро́нняе	роўнастаро́ннія (неадуш.) роўнастаро́нніх (адуш.)
Т.	роўнастаро́ннім	роўнастаро́нняй роўнастаро́нняю	роўнастаро́ннім	роўнастаро́ннімі
М.	роўнастаро́ннім	роўнастаро́нняй	роўнастаро́ннім	роўнастаро́нніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

роўнаступе́невы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	роўнаступе́невы	роўнаступе́невая	роўнаступе́невае	роўнаступе́невыя
Р.	роўнаступе́невага	роўнаступе́невай роўнаступе́невае	роўнаступе́невага	роўнаступе́невых
Д.	роўнаступе́неваму	роўнаступе́невай	роўнаступе́неваму	роўнаступе́невым
В.	роўнаступе́невы (неадуш.) роўнаступе́невага (адуш.)	роўнаступе́невую	роўнаступе́невае	роўнаступе́невыя (неадуш.) роўнаступе́невых (адуш.)
Т.	роўнаступе́невым	роўнаступе́невай роўнаступе́неваю	роўнаступе́невым	роўнаступе́невымі
М.	роўнаступе́невым	роўнаступе́невай	роўнаступе́невым	роўнаступе́невых

Крыніцы: piskunou2012.

роўнаступенна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
роўнаступенна	-	-

роўнаступе́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	роўнаступе́нны	роўнаступе́нная	роўнаступе́ннае	роўнаступе́нныя
Р.	роўнаступе́ннага	роўнаступе́ннай роўнаступе́ннае	роўнаступе́ннага	роўнаступе́нных
Д.	роўнаступе́ннаму	роўнаступе́ннай	роўнаступе́ннаму	роўнаступе́нным
В.	роўнаступе́нны (неадуш.) роўнаступе́ннага (адуш.)	роўнаступе́нную	роўнаступе́ннае	роўнаступе́нныя (неадуш.) роўнаступе́нных (адуш.)
Т.	роўнаступе́нным	роўнаступе́ннай роўнаступе́ннаю	роўнаступе́нным	роўнаступе́ннымі
М.	роўнаступе́нным	роўнаступе́ннай	роўнаступе́нным	роўнаступе́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

роўнасумава́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	роўнасумава́льны	роўнасумава́льная	роўнасумава́льнае	роўнасумава́льныя
Р.	роўнасумава́льнага	роўнасумава́льнай роўнасумава́льнае	роўнасумава́льнага	роўнасумава́льных
Д.	роўнасумава́льнаму	роўнасумава́льнай	роўнасумава́льнаму	роўнасумава́льным
В.	роўнасумава́льны (неадуш.) роўнасумава́льнага (адуш.)	роўнасумава́льную	роўнасумава́льнае	роўнасумава́льныя (неадуш.) роўнасумава́льных (адуш.)
Т.	роўнасумава́льным	роўнасумава́льнай роўнасумава́льнаю	роўнасумава́льным	роўнасумава́льнымі
М.	роўнасумава́льным	роўнасумава́льнай	роўнасумава́льным	роўнасумава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

ро́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ро́ўнасць	ро́ўнасці
Р.	ро́ўнасці	ро́ўнасцяў ро́ўнасцей
Д.	ро́ўнасці	ро́ўнасцям
В.	ро́ўнасць	ро́ўнасці
Т.	ро́ўнасцю	ро́ўнасцямі
М.	ро́ўнасці	ро́ўнасцях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

роўнатэмперава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	роўнатэмперава́ны	роўнатэмперава́ная	роўнатэмперава́нае	роўнатэмперава́ныя
Р.	роўнатэмперава́нага	роўнатэмперава́най роўнатэмперава́нае	роўнатэмперава́нага	роўнатэмперава́ных
Д.	роўнатэмперава́наму	роўнатэмперава́най	роўнатэмперава́наму	роўнатэмперава́ным
В.	роўнатэмперава́ны (неадуш.) роўнатэмперава́нага (адуш.)	роўнатэмперава́ную	роўнатэмперава́нае	роўнатэмперава́ныя (неадуш.) роўнатэмперава́ных (адуш.)
Т.	роўнатэмперава́ным	роўнатэмперава́най роўнатэмперава́наю	роўнатэмперава́ным	роўнатэмперава́нымі
М.	роўнатэмперава́ным	роўнатэмперава́най	роўнатэмперава́ным	роўнатэмперава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

роўнаэнергеты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	роўнаэнергеты́чны	роўнаэнергеты́чная	роўнаэнергеты́чнае	роўнаэнергеты́чныя
Р.	роўнаэнергеты́чнага	роўнаэнергеты́чнай роўнаэнергеты́чнае	роўнаэнергеты́чнага	роўнаэнергеты́чных
Д.	роўнаэнергеты́чнаму	роўнаэнергеты́чнай	роўнаэнергеты́чнаму	роўнаэнергеты́чным
В.	роўнаэнергеты́чны (неадуш.) роўнаэнергеты́чнага (адуш.)	роўнаэнергеты́чную	роўнаэнергеты́чнае	роўнаэнергеты́чныя (неадуш.) роўнаэнергеты́чных (адуш.)
Т.	роўнаэнергеты́чным	роўнаэнергеты́чнай роўнаэнергеты́чнаю	роўнаэнергеты́чным	роўнаэнергеты́чнымі
М.	роўнаэнергеты́чным	роўнаэнергеты́чнай	роўнаэнергеты́чным	роўнаэнергеты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

ро́ўненька

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
ро́ўненька	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)