роўнастаро́нні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. роўнастаро́нні роўнастаро́нняя роўнастаро́нняе роўнастаро́ннія
Р. роўнастаро́нняга роўнастаро́нняй
роўнастаро́нняе		 роўнастаро́нняга роўнастаро́нніх
Д. роўнастаро́нняму роўнастаро́нняй роўнастаро́нняму роўнастаро́ннім
В. роўнастаро́нні (неадуш.)
роўнастаро́нняга (адуш.)		 роўнастаро́ннюю роўнастаро́нняе роўнастаро́ннія (неадуш.)
роўнастаро́нніх (адуш.)
Т. роўнастаро́ннім роўнастаро́нняй
роўнастаро́нняю		 роўнастаро́ннім роўнастаро́ннімі
М. роўнастаро́ннім роўнастаро́нняй роўнастаро́ннім роўнастаро́нніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)