роўнатэмперава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. роўнатэмперава́ны роўнатэмперава́ная роўнатэмперава́нае роўнатэмперава́ныя
Р. роўнатэмперава́нага роўнатэмперава́най
роўнатэмперава́нае		 роўнатэмперава́нага роўнатэмперава́ных
Д. роўнатэмперава́наму роўнатэмперава́най роўнатэмперава́наму роўнатэмперава́ным
В. роўнатэмперава́ны (неадуш.)
роўнатэмперава́нага (адуш.)		 роўнатэмперава́ную роўнатэмперава́нае роўнатэмперава́ныя (неадуш.)
роўнатэмперава́ных (адуш.)
Т. роўнатэмперава́ным роўнатэмперава́най
роўнатэмперава́наю		 роўнатэмперава́ным роўнатэмперава́нымі
М. роўнатэмперава́ным роўнатэмперава́най роўнатэмперава́ным роўнатэмперава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)