Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ея

п’яно́тна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
п’яно́тна - -

Крыніцы: piskunou2012.

п’яно́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. п’яно́тны п’яно́тная п’яно́тнае п’яно́тныя
Р. п’яно́тнага п’яно́тнай
п’яно́тнае		 п’яно́тнага п’яно́тных
Д. п’яно́тнаму п’яно́тнай п’яно́тнаму п’яно́тным
В. п’яно́тны (неадуш.)
п’яно́тнага (адуш.)		 п’яно́тную п’яно́тнае п’яно́тныя (неадуш.)
п’яно́тных (адуш.)
Т. п’яно́тным п’яно́тнай
п’яно́тнаю		 п’яно́тным п’яно́тнымі
М. п’яно́тным п’яно́тнай п’яно́тным п’яно́тных

Крыніцы: piskunou2012.

п’я́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. п’я́нства
Р. п’я́нства
Д. п’я́нству
В. п’я́нства
Т. п’я́нствам
М. п’я́нстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

п’я́нстваваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. п’я́нствую п’я́нствуем
2-я ас. п’я́нствуеш п’я́нствуеце
3-я ас. п’я́нствуе п’я́нствуюць
Прошлы час
м. п’я́нстваваў п’я́нствавалі
ж. п’я́нствавала
н. п’я́нствавала
Загадны лад
2-я ас. п’я́нствуй п’я́нствуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час п’я́нствуючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

п’янто́с

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. п’янто́с п’янто́сы
Р. п’янто́са п’янто́саў
Д. п’янто́су п’янто́сам
В. п’янто́са п’янто́саў
Т. п’янто́сам п’янто́самі
М. п’янто́се п’янто́сах

Крыніцы: piskunou2012.

п’янчу́га

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. п’янчу́га п’янчу́гі
Р. п’янчу́гі п’янчу́г
Д. п’янчу́зе п’янчу́гам
В. п’янчу́гу п’янчу́г
Т. п’янчу́гай
п’янчу́гаю		 п’янчу́гамі
М. п’янчу́зе п’янчу́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

п’янчу́га

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. п’янчу́га п’янчу́гі
Р. п’янчу́гі п’янчу́г
Д. п’янчу́гу п’янчу́гам
В. п’янчу́гу п’янчу́г
Т. п’янчу́гам п’янчу́гамі
М. п’янчу́гу п’янчу́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

п’янчу́жка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. п’янчу́жка п’янчу́жкі
Р. п’янчу́жкі п’янчу́жак
Д. п’янчу́жцы п’янчу́жкам
В. п’янчу́жку п’янчу́жак
Т. п’янчу́жкай
п’янчу́жкаю		 п’янчу́жкамі
М. п’янчу́жцы п’янчу́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

п’янчу́жка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. п’янчу́жка п’янчу́жкі
Р. п’янчу́жкі п’янчу́жак
Д. п’янчу́жку п’янчу́жкам
В. п’янчу́жку п’янчу́жак
Т. п’янчу́жкам п’янчу́жкамі
М. п’янчу́жку п’янчу́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

п’я́нчыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. п’я́нчуся п’я́нчымся
2-я ас. п’я́нчышся п’я́нчыцеся
3-я ас. п’я́нчыцца п’я́нчацца
Прошлы час
м. п’я́нчыўся п’я́нчыліся
ж. п’я́нчылася
н. п’я́нчылася
Загадны лад
2-я ас. п’я́нчыся п’я́нчыцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час п’я́нчачыся

Крыніцы: piskunou2012.