п’яно́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. п’яно́тны п’яно́тная п’яно́тнае п’яно́тныя
Р. п’яно́тнага п’яно́тнай
п’яно́тнае
п’яно́тнага п’яно́тных
Д. п’яно́тнаму п’яно́тнай п’яно́тнаму п’яно́тным
В. п’яно́тны (неадуш.)
п’яно́тнага (адуш.)
п’яно́тную п’яно́тнае п’яно́тныя (неадуш.)
п’яно́тных (адуш.)
Т. п’яно́тным п’яно́тнай
п’яно́тнаю
п’яно́тным п’яно́тнымі
М. п’яно́тным п’яно́тнай п’яно́тным п’яно́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)